Τα παραμύθια έχουν βρει τον τρόπο να μας μαγεύουν και να μας συγκινούν, και πάνω απ’όλα να «πουλάνε». Είτε μιλάμε για ένα brand, είτε κινηματογραφικές παραγωγές της Disney, σκοπός είναι να συγκινεί και – πάνω απ’ όλα – να πουλάει. Το παραμύθι παραμένει αναλλοίωτο στον πυρήνα του και εξαιρετικά κερδοφόρο. Γιατί όμως;
Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι συχνά σκληρός, γεμάτος προκλήσεις και απογοητεύσεις. Μέσα από την ιστορία που είτε περιέχει το «ζήσαν αυτοί καλά», είτε δεν έχει happy ending, βρίσκουμε ανακούφιση, παρηγοριά και ελπίδα. Σαν μία ψυχολογική απόδραση που έχει πάντα διαχρονική ζήτηση.
Το παραμύθι δεν είναι απλώς μια φανταστική ιστορία. Κρύβει πίσω του βαθιά συμβολικά νοήματα, ηθικά διδάγματα, κοινωνικές και ψυχολογικές αναπαραστάσεις. Ο κακός λύκος δεν είναι μόνο ένα άγριο ζώο: είναι η απειλή, ο φόβος, το άγνωστο.
Οι ήρωες των παραμυθιών είναι συχνά ταπεινοί, αδικημένοι ή αδύναμοι χαρακτήρες που τελικά πετυχαίνουν. Ποιος δεν θέλει να πιστεύει ότι παρά τις δυσκολίες, μπορεί να βγει νικητής; Πόσες φορές ταυτιστήκαμε με έναν ηθοποιό, με έναν πρωταγωνιστή με μία ρομαντική ταινία και θέλαμε «ζήσουμε» το ίδιο;
Είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας. Το παραμύθι δεν είναι απλώς ένα προϊόν. Είναι καθρέφτης. Καθρέφτης των φόβων, των πόθων, των ελπίδων μας. Πουλάει, όχι γιατί είναι ψέμα — αλλά γιατί περιέχει μια βαθύτερη αλήθεια σε άλλο περιτύλιγμα. Είναι το όνειρο που επιμένει να γεννιέται – ακόμα και αν ο κόσμος αλλάζει. Είναι το «μια φορά κι έναν καιρό» που μας δίνει μία ελπίδα. Κάτι να πιστέψουμε. Όσο και αν αλλάζουν όλα- αυτό είναι και θα είναι- σταθερό.
