«Στο έσχατο βάθος, η αισθητική και η ηθική συμπίπτουν» έγραψε ο Wittgenstein επηρεασμένος από τον Πλάτωνα.
Η ηθική του αισθητικά καλού και του ωραίου κάνει τον άνθρωπο πιο αγαθό – ηθικά ενάρετο.
Ρώτησαν, πώς συνδυάστηκε η Ιατρική με την ποίηση μου; Η απάντηση ήταν απλή:
Η Ιατρική όσον αφορά στη γνώση είναι Επιστήμη, όσον αφορά στην εφαρμογή, Τέχνη.
Είναι σαν την ομοιότητα και τη διαφορά εργασίας και παιχνιδιού. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, ίσα – ίσα, αν συνδυαστούν σωστά το ένα απογειώνει το άλλο.
Αν στο δεσμευτικό και υποχρεωτικό του εργασιακού πλαισίου προσθέσεις το ελεύθερο και προαιρετικό του παιχνιδιού θα βρεις την ισορροπία στη ζωή.
Το καθήκον και η απόλαυση δεν χρειάζεται να έχουν πάρει διαζύγιο, μα μπορούν να ρέουν το ένα μέσα στο άλλο και να δίνουν ένα άρτιο και ηθικό αποτέλεσμα, μια εργασιακά καλλιτεχνική δημιουργία!
Αν αυτό μας το δίδασκαν σωστά στην Ιατρική σχολή και αργότερα στην ειδικότητα και στην εμπλοκή της Ιατρικής στην Αισθητική, δεν θα είχαμε το φαινόμενο τόσων τροποποιημένων ανθρώπων και παραμόρφωσής τους προς ένα άλλο είδος !
Η αρχιτεκτονική της μορφής, η αρμονία, η ισορροπία των μερών, η αναλογία των σχέσεων, η τάξη των σχημάτων, είναι όλα γνωρίσματα του Ωραίου (παράγωγη λέξη της ώρας), που παράγει ήθος.
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συχνά με παραμορφωμένες αντιλήψεις, παράγουν παραμορφωμένες εικόνες κι εμείς οι γιατροί, που εμπλεκόμεθα στο πεδίο αυτό, δεν αντιστεκόμαστε μα συχνά επίσης, «προωθούμε» το ά-σχημο (που δεν έχει σχήμα).
Η ομορφιά προκύπτει από τη συνέχεια κι όχι από την περίσταση!
Girlhood
(στα κορίτσια, που δεν απέκτησα)
Και τώρα πάλι νωρίς.
Απότομη μετάβαση,
απ’το γλυκό κορίτσι
στην επιθυμητή γυναίκα.
Insta-gram
Ένα γραμμάριο σέξι
για μια μόνο στιγμή.
Γρήγορης παραγωγής.
Άμεσης κατανάλωσης.
Απ’ το fast food
μιας παχιάς σάρκας,
στο insta filler
μιας αδύναμης ψυχής.
Και πώς να ισορροπήσεις
σε κύκλο,
που χρόνια τώρα
δεν τετραγωνίζεται!
