Χριστούγεννα: φώτα, στολισμός, παιδιά, πάρτυ, αμέτρητα καλέσματα, Mariah Carey (και Δέσποινα Βανδή για τους εγχώριους), άτομα που γυρνούν από το εξωτερικό, επανένωση οικογενειών.
Εκτός από τη γιορτινή διάθεση όμως, αμέτρητα deadlines στη δουλειά, όλοι βιάζονται να κλείσουν το έτος, να κάνουν απολογισμούς, να θέσουν στόχους για τη νέα χρονιά και όλα αυτά να γίνουν μέχρι την 31 Δεκεμβρίου του κάθε έτους.
Ένα από τα πιο «κουραστικά» στοιχεία των Χριστουγέννων είναι η πίεση να τα περάσεις «τέλεια». Οι ερωτήσεις «τι θα κάνεις», « πού θα πας;» σου δημιουργούν ένα άγχος, ότι η απάντηση που θα δώσεις είναι ξενέρωτη ή πολύ mainstream.
Φέτος, όμως, που έχω το μωρό (και είναι τα πρώτα του Χριστούγεννα) αισθάνθηκα την ανάγκη να στολίσω νωρίς (εξαιρετικά νωρίς για εμένα) δέντρο για να «γιορτάσω» κάπως τον ερχομό του. Έτσι, απομυθοποίησα τελείως τις γιορτές. Και το εξηγώ, γιατί δεν βγάζει και πολύ νόημα. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι το έκανα για κάποιον τρίτο, με έβγαλε από την αντίληψη ότι το να στολίσεις, το να βγεις, το να τα κάνεις όλα τέλεια, είναι κάτι αναγκαστικό. Στόλισα γιατί ήθελα, για να ευχαριστήσω κάποιον (ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνει ακόμα) κάπως άνευ όρων και πίεσης.
Και κατέληξα ότι έτσι πρέπει να είναι οι γιορτές. Τα Χριστούγεννα δεν είναι υποχρέωση, αλλά επιλογή – κι αν δεν τα θες, δεν τα θες. Τελεία. Δεν χρειάζεται να πιεστείς να δεις όσους έρχονται από το εξωτερικό, δεν χρειάζεται να οργανώσεις εσύ το καλύτερο τραπέζι, δεν χρειάζεται να τους ευχαριστήσεις όλους. είναι ευκαιρία να περάσεις οικογενειακά, ζεστά και να εκμεταλλευτείς την ατμόσφαιρα για να νιώσεις όμορφα με τους δικούς σου. Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν, δεν ξέρω αν είναι τέλεια, είναι σίγουρα όμως διαφορετικά, γιατί πρώτη φορά νιώθω ότι έχω την επιλογή.
Καλές γιορτές 😊
