Οι άνθρωποι χωρίζονται σε αυτούς που λατρεύουν τα Χριστούγεννα και σε αυτούς που τα μισούν.
Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία, που από τη στιγμή που ξεστολίζω το σπίτι, κάπου στη μέση του Γενάρη, αρχίζω να μετράω τις μέρες ως τον επόμενο στολισμό. Λατρεύω την εποχή που ξεκινάει το Last Christmas στο ραδιόφωνο, την εποχή που το σπίτι μας μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με glitter και φωτάκια, και οι γλυκές μυρωδιές με κάνουν να ξεχνάω κάθε δίαιτα. Είναι η περίοδος που όλοι, από τη γιαγιά μέχρι τις γάτες μας, βάζουμε τα δυνατά μας να φτιάξουμε τη «μαγεία» των γιορτών.
Τα Χριστούγεννα φέρνουν μαζί τους μια καταιγίδα από συναισθήματα!
Από τη μια, η χαρά της αναμονής, το άρωμα των γλυκών και το γέλιο των παιδιών, και από την άλλη, το άγχος των ετοιμασιών, το μπλέξιμο στα φώτα και η αναζήτηση του τέλειου δώρου. Και μην ξεχνάμε τα κλασικά χριστουγεννιάτικα ερωτήματα-διλήμματα:
* Να φάω άλλο ένα μελομακάρονο ή θα το μετανιώσω αργότερα;
* Τι δώρο να πάρω στον αγαπημένο μου;
* Τι να φορέσω στο ρεβεγιόν;
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τι κρύβεται πίσω από αυτή τη μαγική περίοδο.
Στο σπίτι γίνεται χαμός
Το σπίτι μας μεταμορφώνεται σε χριστουγεννιάτικο παραμύθι.
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος για μικρούς και μεγάλους. Το στόλισμα του δέντρου είναι πάντα μια οικογενειακή περιπέτεια. Μια διαδικασία που συνήθως συνοδεύεται από γέλια, μπερδέματα και κάποιες φορές από ένα… μικρό ατύχημα με ένα ακόμη γυάλινο στολίδι που αποδημεί εις Κύριον. Ας μην ξεχνάμε δε, και εκείνη τη στιγμή που το αστέρι στην κορυφή αποφασίζει να πετάξει… Τα φωτάκια δε, είναι πάντα τόσο μπλεγμένα που χρειάζεσαι πτυχίο αστροφυσικού για να τα ξεμπερδέψεις. Και φυσικά, κάθε χρόνο έχεις αυτό το ένα λαμπάκι που δεν ανάβει και καταστρέφει όλη τη σύνθεση. Αν δεν την καταστρέψουν οι γάτες μας, η Κορντέλια και κυρίως ο Λούσιφερ (όνομα και πράγμα) που βρίσκει ότι η καλλίτερη διασκέδαση, είναι να σκαρφαλώνει στο δέντρο, παίζοντας με τις μπαλίτσες και ερωτοτροπώντας με τα αγγελάκια
Εδώ και 20 χρόνια, αυτή την περιπέτεια του στολίσματος του δένδρου, την περνάω παραδοσιακά μαζί με τον γιό μου, ακούγοντας Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Έτσι και φέτος λοιπόν. Το αειθαλές δέντρο μας όμως, που κάποτε έμοιαζε πυκνό και στιβαρό, φέτος έγερνε απειλητικά. Ήταν σαν να πέρασε από πάνω του τυφώνας και, παρά τις πατέντες μας για να σταθεί στο ύψος του, δεν τα κατάφερε. Και έτσι, πήγαμε να πάρουμε καινούριο σε τιμή που «έτσουζε» (ούτε από χρυσάφι να ήταν φτιαγμένο). Ελπίζω να κρατήσει καμιά δεκαετία, γιατί αλλιώς δεν αποσβαίνεται με τίποτα!
Τα στολίδια μας όμως, μας αποζημίωσαν! Κληρονομικά, ιδιοκατασκευές ή διαλεγμένα ένα – ένα από υπαίθριες αγορές από τα ταξίδια μας με τα παιδιά, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, έχουν ιστορίες να διηγηθούν και μας έφεραν ωραίες αναμνήσεις, όπως πάντα. Από τις χειροποίητες κατασκευές των παιδιών (που μοιάζουν περισσότερο με εξωγήινα πλάσματα) μέχρι τα vintage στολίδια της γιαγιάς (που έχουν πλέον αποκτήσει μια ιδιαίτερη πατίνα), το να τα βάζουμε τρυφερά στα κλαδιά έχει μια μαγεία που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια.
Η κουζίνα μας γίνεται κέντρο επιχειρήσεων αυτές τις μέρες.
Τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες γεμίζουν ήδη κάθε επιφάνεια. Συνταγές της γιαγιάς της Σμυρνιάς να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Αρκεί να σε αφήσουν ήσυχη τα μέλη της οικογένειας να το παίξεις Λωξάντρα με επιτυχία. Γιατί όλοι δοκιμάζουν τα μελομακάρονα πριν καν μπουν στο σιρόπι, και παλεύουν να χτίσουν χιονάνθρωπο με τους κουραμπιέδες – χωρίς μεγάλη επιτυχία. Και φυσικά σου κάνουν τα πάντα χάλια. Και τους καταλαβαίνεις όταν τα κλέβουν από τις πατιέλες, που με τόση μαεστρία τα έχεις στήσει, από τα ίχνη στο τραπέζι και στο πάτωμα. Ίχνη από άχνη ή καρυδάκι μελωμένο που τα μαζεύεις υστερικά με τη σκούπα όλη την ώρα.
Χαμένοι στη μαγεία και στα πακέτα των δώρων
Η χαρά του να προσφέρουμε και να λαμβάνουμε δώρα αυτές τις μέρες είναι μεγάλη.
Αλλά και η αγωνία για το τι κρύβεται μέσα στις όμορφες συσκευασίες (και η μικροαπογοήτευση όταν το δώρο που πήρες είναι ακόμη ένα ζευγάρι κάλτσες).
Και εκεί που νομίζεις ότι επιτέλους τελείωσες με τα ψώνια σου, θυμάσαι ότι ξέχασες το αφεντικό σου, τη θεία Κούλα, αλλά και τη γειτόνισσα, που σου φύλαξε τις γάτες του Αγίου Πνεύματος και την άλλη που σου έδωσε σπιτικό λικέρ και γλυκό κυδώνι τον Οκτώβρη. Και σε αυτές κάτι πρέπει να πας χρονιάρες μέρες. Και άντε πάλι στους δρόμους απ’ την αρχή!
Βγαίνεις στην πόλη από νωρίς για να προλάβεις και οι δρόμοι είναι φίσκα.
Ή, για να το πούμε πιο σωστά, γεμάτοι ουρές. Παντού ουρές. Στα μαγαζιά, στις καφετέριες, και τα εστιατόρια. Οι δρόμοι, τα κτίρια και τα δέντρα φωτίζονται όμως με χιλιάδες λαμπιόνια, δημιουργώντας μια μαγευτική εικόνα. Εκτός αν είσαι από εκείνους τους γκρινιάρηδες, που πιστεύουν ότι τα φώτα είναι τόσα πολλά, που θα μπορούσαν να φωτίσουν όλη την Αφρική, ή τόσο λίγα που δεν βλέπεις και σκοντάφτεις στον δρόμο. Ή από αυτούς, που κάνουν συγκρίσεις με το Λονδίνο ή τη Νέα Υόρκη και πάντα κάτι βρίσκουν να μη τους αρέσει (το δέντρο στην κεντρική πλατεία είναι μίζερο, οι χρωματικοί συνδυασμοί αταίριαστοι, οι εορταστικές εκδηλώσεις φτωχικές κλπ.).
Οι πλατείες είναι γεμάτες με παιδάκια που τρέχουν παντού
Ενώ οι γονείς προσπαθούν να πείσουν έναν μισοκοιμισμένο Άγιο Βασίλη να φωτογραφηθεί μαζί τους (ουφ τα δικά μου μεγάλωσαν ευτυχώς).
Οι έφηβοι, από την άλλη, περιφέρονται βαριεστημένα κρατώντας χριστουγεννιάτικους καφέδες μεγέθους κάδου σκουπιδιών (με μπόλικη σαντιγί, φυσικά ), προχωρώντας σε μπουλούκια και βγάζοντας σέλφι στην κάθε γωνία με χριστουγεννιάτικο διάκοσμο.
Η μουσική που δεν σταματάει ποτέ και οι ταινίες κλισέ
Τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια είναι, όπως πάντα, πανταχού παρόντα.
Από το ραδιόφωνο μέχρι το σουπερμάρκετ και την τηλεόραση, το “Last Christmas” και το “All I want for Christmas is you” μας κυνηγούν ανελέητα. Έχoυμε πάθει overdose. Το αποτέλεσμα; Βρίσκεσαι να τα τραγουδάς ακόμα και στον ύπνο σου.
Τα βράδια όμως, είναι αφιερωμένα με ευλάβεια στις χριστουγεννιάτικες ταινίες. Κλασικά διαχρονικά έργα όπως το “Μόνος στο Σπίτι” και το “Holiday” κυριαρχούν, ενώ το Netflix σού προτείνει με μανία νέες «κλισέ» ταινίες, όπου η πρωταγωνίστρια ερωτεύεται έναν πρίγκηπα, ένα ξωτικό, έναν άγγελο ή τον γιο του Άγιου Βασίλη. Ό,τι και να δεις, καταλήγεις στον καναπέ με ζεστές κάλτσες , μια κούπα αχνιστή σοκολάτα στο χέρι και μια ζεστή αίσθηση στην καρδιά. Απίστευτη απόλαυση!
Οδηγίες επιβιώσης
Τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι μαγικά, αλλά αν δεν προσέξεις, μπορούν να σε κάνουν να θέλεις να κρυφτείς κάτω από το δέντρο .
Ακολουθούν μερικές συμβουλές αποσυμπίεσης για να βγεις αλώβητος από τις γιορτές – ή τουλάχιστον λιγότερο ζαλισμένος.
1. Διάλεξε μάχες: Μη στολίσεις τα πάντα
Αν κάποιος σου πει ότι το σπίτι σου χρειάζεται “πιο πολλά λαμπάκια”, δώσε του ένα κουτί και πες του να το κάνει μόνος του. Εσύ στόλισες, και enough is enough… Και στη συνέχεια στείλε του τον λογαριασμό του ρεύματος. Άλλωστε, τα λαμπάκια είναι για να φωτίζουν το δέντρο ή το σπίτι, όχι για να ανάβουν στο κεφάλι και τα νεύρα σου.
2. Τα κάλαντα είναι οk… μέχρι τη δεύτερη φορά
Αν τα γειτονόπουλα αρχίσουν να τραγουδούν τα κάλαντα για τρίτη φορά μέσα σε μία μέρα, μην απαντάς στο κουδούνι! Θα τους πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα το χωνέψουν ότι δεν αντέχεις άλλο.
3. Γλυκά: κατανάλωση χωρίς τύψεις
Αν νιώσεις ότι έχεις καταναλώσει ήδη τη μισή παραγωγή ζάχαρης του πλανήτη, μην πανικοβάλλεσαι. Θυμήσου ότι οι κουραμπιέδες είναι βασικά “σκόνη”, και το σιρόπι των μελομακάρονων είναι με μέλι που έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
4. Το “Last Christmas” έχει όρια
Αν ακούσεις το “Last Christmas” πάνω από δέκα φορές την ημέρα, μπορείς να κάνεις ένα διάλειμμα με καραόκε από τα δικά σου τραγούδια. Προσοχή όμως: το “Ρούντολφ το Ελαφάκι” σε δική σου ερμηνεία μπορεί να φέρει τους γείτονες στην πόρτα.
5. Κάνε μυστικά διαλείμματα
Όταν το χάος στο σπίτι κορυφώνεται (τα παιδιά τρέχουν γύρω-γύρω και το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα), εξαφανίσου για πέντε λεπτά στην αποθήκη, στο μπαλκόνι ή ακόμα και κάτω από το τραπέζι. Μια βαθιά ανάσα, αν έχεις χρόνο ένα ζεστό μπάνιο, και είσαι έτοιμη να επιστρέψεις στο πεδίο της μάχης.
6. Θυμήσου: Τέλεια Χριστούγεννα δεν υπάρχουν
Αν ξαφνικά αισθανθείς σε απόγνωση, το δέντρο είναι στραβό, τα γλυκά σου κάηκαν, ξέχασες κάποιο δώρο, ή δεν έκλεισες ραντεβού στο κομμωτήριο για την παραμονή, μην αγχώνεσαι. Τα Χριστούγεννα είναι για τη χαρά, τη ζεστασιά και το γέλιο – όχι για το τέλειο Instagram post.
Οι αγκαλιές και οι στιγμές
Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος, που μας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε τα όσα έχουμε, να εκτιμήσουμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν και να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις.
Γιατί μετά από όλα αυτά, έρχεται η στιγμή που οικογένεια και φίλοι αγαπημένοι μαζεύονται γύρω από το τραπέζι. Η γαλοπούλα καμαρωτή σε περιμένει, χιλιάδες καλούδια γεμίζουν πιατέλες και οι αγκαλιές γίνονται πιο ζεστές.
Ας μην ξεχνάμε ότι η πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων κρύβεται στις μικρές στιγμές, στις απλές χαρές και στην αγάπη που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ό,τι και να έχει προηγηθεί – το χάος, οι ουρές, τα στραβά στολίσματα – στο τέλος, εκείνες οι στιγμές με τους δικούς μας ανθρώπους είναι που κάνουν τα Χριστούγεννα τόσο μαγικά και τρυφερά.
Ακόμα κι αν αναρωτιέσαι πόσες θερμίδες έχει το πέμπτο μελομακάρονο που έφαγες, χαμογελάς. Γιατί αυτό που μετράει τελικά είναι η ζεστασιά που φέρνουν οι γιορτές – στην καρδιά και στο σπίτι.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν με τρυφεράδα, γέλιο και πολλή ζάχαρη άχνη (παντού, κυριολεκτικά)! Γιατί όπως έλεγε και η σοφή γιαγιά μου : “Αρκεί να έχουμε αγάπη, κι όλα τα άλλα βρίσκονται!”
