Οι αρχαίοι μας πρόγονοι αγαπούσαν και τιμούσαν τα σκυλιά τους όπως μας αφηγούνται στις αναπαραστάσεις των αγγείων, στις επιτύμβιες στήλες, στα ευρήματα των ανασκαφών και στα ιστορικά κείμενα από την εποχή του Ομήρου.
Οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν και σεβόντουσαν τα ζώα.
Χαρακτηριστικά ο Πυθαγόρας πίστευε ότι οι άνθρωποι και οι μη-άνθρωποι είχαν το ίδιο είδος ψυχής.
Αξίζει να αναφερθούμε στους Κύνες που έγιναν θρύλος και άφησαν το αποτύπωμα τους στην ιστορία της αρχαιότητας σαν ένα ακόμα δείγμα υψηλού Πολιτισμού.
ΑΡΓΟΣ το πιστό σκυλί του Οδυσσέα που τον περίμενε να γυρίσει και τον αναγνώρισε ακόμα και μεταμφιεσμένο σε ζητιάνο και μετά απεβίωσε. (Οδύσσεια)
ΠΕΡΙΤΑΣ ο περίφημος σκύλος, (μολοσσός της Ηπείρου) του Μεγάλου Αλεξάνδρου που δάγκωσε έναν ελέφαντα στο πεδίο της μάχης εναντίον του Δαρείου Γ´ για να τον προστατεύσει.
Ο Μ. Αλέξανδρος για να τον τιμήσει ίδρυσε πόλη με το όνομα του στην Ινδία.
—
Ο σκύλος του ΞΑΝΘΙΠΠΟΥ (480πΧ) που κολύμπησε μέχρι την Σαλαμίνα για να μην αποχωριστεί τον κύριο του. Βγήκε στην ακτή και πέθανε. Ο Ξάνθιππος για να τον τιμήσει του έκανε ένα μικρό τύμβο που έμεινε γνωστός ως «Κυνός Σήμα» στην ακτή της Σαλαμίνας.
—
Ορθή Πέτρα. Ελεύθερνα (Κρήτη).
Ο σκύλος της ΕΛΕΥΘΕΡΝΑΣ που βρέθηκαν τα οστά του στην νεκρόπολη (730-710 π.Χ.) της Ορθής Πέτρας δίπλα στο ταφικό πιθάρι με τα οστά ενός μικρού παιδιού. Δείγμα απόλυτης αφοσίωσης.
—
Αρχαία Επιτύμβια αφιερωμένα στον πιστό Σύντροφο
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Πηγές:
Μηχανή του χρόνου
archaieologia.gr
Kathimerini.gr
theacropolismuesum.gr