Αρκετά χρόνια πριν, πασίγνωστη μάρκα ανδρικών (τότε) μαγιό λανσάρει ίδια σχέδια με μοτίβα θαλασσινά για αγοράκια και μπαμπάδες – εξυπακούεται χωρίς όριο ηλικίας, άρα και για μοντέρνους παππούδες. Πολύ γλυκό και τρυφερό το θέαμα στις παραλίες…
Πατάμε το χρονοκουμπί για 10-15 χρόνια μετά και το τότε αγοράκι, και νυν έφηβος μαθητής Λυκείου δεν διανοείται καν να φορέσει ίδιο οτιδήποτε με τον μπαμπά του. Πλην όμως συμβαίνει το αντίθετο:
Ο μπαμπάς κυκλοφορεί όλο το καλοκαίρι με βερμούδες, trendy sneakers, και hoodies. Σπανίως πια φοράει γραβάτα στο γραφείο – και γενικώς. Και τσιμπάει πού και πού στα κλεφτά την ενυδατική κρέμα για μετά το ξύρισμα του γιου , μέχρι να πειστεί να ξεχάσει οριστικά τh γεμάτη αλκοόλ κολόνια που χρησιμοποιούσε για after shave.
Στο άλλο «στρατόπεδο», το θηλυκό, τα πράγματα είναι – ως συνήθως – πιο πολύπλοκα.
Το κοριτσάκι που φοράει τα τακούνια της μαμάς ενώ πασαλείβεται με το κραγιόν της μπροστά στον καθρέφτη, έχει γίνει αυτή η απόμακρη έως βλοσυρή έφηβη που μιας και είναι στη φάση απόρριψης της μητέρας παίρνει μπάλα, τι άλλο; και τον τρόπο που η μαμά ντύνεται.
Κι ύστερα ο χρόνος πάλι, καθώς περνάει, στρογγυλεύει τις γωνίες και λειαίνει, αν όχι τις ρυτίδες, την επικοινωνία και μαμά και κόρες συναντιόνται και βγαίνουν μαζί και συζητάνε σαν φίλες που συμβουλεύουν στιλιστικά (αν και όχι μόνο) η μία την άλλη.
Βέβαια, η μόδα και το μάρκετινγκ δεν άφησαν την ευκαιρία: Οι πιο νεανικές και πολλές φορές extrême σειρές λανσάρονται από μοντέλα όλων των ηλικιών.
Στις πασαρέλες περπατούν τώρα και μοντέλα ετών 60, 70, 80, άνδρες γυναίκες, και δείχνουν ρούχα, με άνεση και χάρη , που φοριούνται αδιακρίτως ηλικίας.
Μια φίλη μου μου έλεγε τις προάλλες ότι μία από τις πιο συγκινητικές εμπειρίες με την έφηβη κόρη της ήταν όταν βγήκαν μαζί για shopping με συγκεκριμένο «στόχο» η καθεμιά. Κατέληξαν να αγοράσει η μαμά το βραδινό που είχε βάλει στο μάτι η κόρη και η κόρη το all time classic παλτό που έψαχνε η μαμά.
Αναγνωρίζοντας παρόμοιες προσωπικές μου περιπτώσεις, δεν μπορώ να μην κάνω την ανάλογη αναγωγή, και να βγάλω, ναι, το ξέρω, ένα απλοϊκό συμπέρασμα:
Η σύγκλιση, ως σύνθετη υπόθεση, αρχίζει από τα απλά πράγματα: Έστω και με ένα ρούχο, είναι πάντα μια αρχή.
