Η γοητευτική αυτή αστική συνοικία, το “μπαλκόνι της Αθήνας, όπως την είχε αποκαλέσει ο αρχιτέκτονας Λε Κορυμπυζιέ, λόγω της θέσης της και της εξαιρετικής θέας της προς το Ζάππειο, τους Στύλους του Ολυμπιείου Διός και την Ακρόπολη, ή “Μονμάρτη της Αθήνας”, μια και από νωρίς είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον καλλιτεχνών που είχαν φτιάξει εκεί τα σπίτια ή τα εργαστήριά τους, οφείλει το όνομά της στην μπυραρία «Μετς», που έκτισε το 1883 ο Κάρολος Φιξ και την ονόμασε έτσι σε ανάμνηση της τελευταίας μάχης του γαλλο-πρωσικού πολέμου, το 1871, στη γαλλική πόλη Μετς, την οποία οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στην Γερμανία.
Η περιοχή ήταν από τις προνομιούχες της παλιάς Αθήνας, μιας και έως τα μέσα της δεκαετίας του ’50 περνούσε από την σημερινή λεωφόρο Αρδηττού η κοίτη του Ιλισού ποταμού και αυτό της έδινε μία ιδιαίτερη ομορφιά με τα γεφυράκια και καφέ-αμάν και τα café-chantants – κέντρα αναψυχής της εποχής – καθώς και τα υπαίθρια θεατράκια που υπήρχαν στις όχθες του.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η συνοικία λεγόταν και «Παντρεμενάδικα» λόγω του ότι ήταν τόπος για ερωτικά ραντεβουδάκια ή καταφύγια παράνομων δεσμών στις ξύλινες πρόχειρες κατασκευές που υπήρχαν στην περιοχή.
Ακόμη και σήμερα, το Μετς είναι αγαπημένος τόπος κατοικίας καλλιτεχνών καθώς και όλων όσοι λατρεύουν μεν το κέντρο αλλά επιθυμούν να μείνουν σε μία γειτονιά που είναι κέντρο – απόκεντρο. Ο φούρνος, το μπακάλικο, το καφενείο, το φαρμακείο, το κουρείο, το ψιλικατζίδικο, το μαγειρείο, τα λίγα αλλά κομψά εμπορικά μικρομάγαζα συνθέτουν όλα μαζί μία ζεστή, παραδοσιακή γειτονιά, με ιδιαίτερη αύρα και παρεϊστικο χαρακτήρα. Μία γειτονιά με αυθεντικό σοφιστικέ ύφος όπου το νέο αγκαλιάζει το παλιό με αγάπη, και σεβασμό!
Δύο είναι οι κεντρικοί δρόμοι του Μετς: Η αρχοντική οδός Μάρκου Μουσούρου με τα παλιά ή ανακαινισμένα νεοκλασικά και η γεμάτη ακακίες αλλά και εργαστήρια μαρμαροτεχνιτών οδός Αναπαύσεως, που καταλήγει στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, το οποίο αποτελεί μία τεράστια, υπαίθρια γλυπτοθήκη με αριστουργήματα ανώνυμων αλλά και επώνυμων καλλιτεχνών.
Σεργιανίζοντας στα ήσυχα σοκάκια (Τριβωνιανού, Μπαλάνου, Ευγενίου Βουλγάρεως, Σορβόλου) ή τους γεμάτους νεραντζιές πεζόδρομους (Λογγίνου, Νικηφόρου Θεοτόκη, Μηνιάτη, Χαρβούρη) και ανεβοκατεβαίνοντας τις σκιερές δρομόσκαλες με τις γατούλες να χουζουρεύουν ανενόχλητες παντού, ο διαβάτης αισθάνεται ότι ταξιδεύει στο παρελθόν και βρίσκεται σε μία γραφική γειτονιά που αποπνέει άρωμα της παλιάς Αθήνας. Μία γειτονιά με χαμηλά, χρωματιστά νεοκλασικά και λουλουδιασμένες αυλές, που συνυπάρχουν όμως αρμονικά με τα κτίρια επώνυμων αρχιτεκτόνων του μεσοπολέμου και της μεταπολεμικής περιόδου. Μία γειτονιά γεμάτη χρώματα και αρώματα, με μία απίστευτη ηρεμία να επικρατεί παντού και μόνο τα σκαλιά που οδηγούν στις λεωφόρους μαρτυρούν το πόσο κοντά στο κέντρο βρίσκεται η όαση αυτή.
Περπατώντας στην πεζοδρομημένη οδό Λογγίνου, κατά μήκος του πλαϊνού τοίχου του Α’ Νεκροταφείου, ο περιηγητής βρίσκεται σ’ ένα καταπράσινο άλσος, με όμορφα δρομάκια, γήπεδο μπάσκετ και παιδική χαρά που προσφέρονται για χαλάρωση, παιχνίδι, βόλτα και κοινωνικές συναναστροφές μεταξύ των κατοίκων της περιοχής.
Το Άλσος, οφείλει το όνομά του στον ρωμαίο στρατιώτη Λογγίνο, ο οποίος τρύπησε με την λόγχη του το πλευρό του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό και στην συνέχεια έγινε χριστιανός και θανατώθηκε γι’αυτό το λόγο. Λέγεται ότι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το συγκεκριμένο μέρος ήταν μαζικός τάφος Γερμανών.
Επί της οδού Αρδηττού υπάρχουν ελάχιστα ερείπια από τον ιωνικού ρυθμού ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδας (5ος αι. π.Χ), τόπος τέλεσης των επονομαζόμενων “Μικρών” Ελευσίνιων Μυστηρίων”, κατά τις αρχές κάθε Άνοιξης. Τον 7ο αι. μΧ ο ναός μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία, την Παναγιά στην Πέτρα. Η θέαση του αρχαιολογικού χώρου, που ήταν κάποτε ο ναός, γίνεται από τα σκαλάκια της οδού Θωμοπούλου. Από εκείνο δε το σημείο η θέα προς την Ακρόπολη, και τους Στύλους του Ολυμπίου Διός είναι καταπληκτική, ιδιαίτερα την ώρα της δύσης.
Αν και το Μετς δεν θεωρείται hot spot για διασκέδαση, διαθέτει αρκετά μικρά, ποιοτικά στέκια που μπορούν να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα.
Μία βόλτα στην περιοχή του Μετς, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, είναι μία όμορφη εμπειρία, η οποία σου δημιουργεί την έντονη επιθυμία να θέλεις να μετακομίσεις εκεί. Μην την χάσετε!!!
