«Κόσμος πολλών κόσμων» σε μια συλλογική εικαστική αποτύπωση της ανατροπής και του «σαστίσματος» στην σύγχρονη Τέχνη.
(Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Νάντιας Αργυροπούλου)
Στο κτίριο ‘Νόμπελ’, χώρο Tέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Χαλανδρίου, 50 avant garde καλλιτέχνες εκφράζουν την έννοια της «ευχαρίστησης» και τις πολλαπλές εκδοχές της, στα σύγχρονα «εξωφρενικά» δεδομένα της «doom and gloom» εποχής, που δημιουργούν η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ραγδαία επικράτηση του ψηφιακού και η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Είναι μεγάλη πρόκληση να επισκεφθείς μια έκθεση στα άκρα, μέσα σε ένα χώρο ημιτελή με άδεια δωμάτια και φωτισμένες τσιμεντένιες σκάλες με κονφετί από «νέον», σαν να βρίσκεσαι σε γιορτή.
Ζαλίζεσαι και συνειδητοποιείς ότι έρχεσαι από άλλη εποχή με διαφορετικούς κωδικούς αισθητικής ανάγνωσης, σε μια εποχή που τελειώνει .
Θεατής σε ένα παρόν που βιώνεις χωρίς να το συλλαμβάνεις, με εικόνες και συμβολισμούς μιας νέας ανατρεπτικής ιεράρχησης.
Σαν υπνοβάτης περιεργάζομαι τα έργα και τα video, αναζητώντας τα μηνύματα του τόσο εντυπωσιακού τίτλου της έκθεσης «Έξω φρενών από ευχαρίστηση»!
Στέκομαι μπροστά σε έργα που με μαγνητίζουν και γνώριζα από παλιά, όπως της σπουδαίας γλύπτριας Γαβριέλλας Σίμωσι και τα σουρεαλιστικά ενοραματικά έργα της Marie Wilson-Βαλαωρίτη.
Προσπαθώ να βρω το νήμα της «εξωφρενικής» νέας διαλεκτικής και να μυηθώ στο παράδοξο της metaverse εποχής μας.
Και όπως συμβαίνει στα σύγχρονα animation ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου η χαρισματική επιμελήτρια της έκθεσης Νάντια Αργυροπούλου για να με ξεναγήσει στο φαντασιακό σύμπαν που η ίδια έχει συναρμολογήσει μέσα από τα εννοιολογικά έργα, πρωτοποριακών δημιουργών, οι οποίοι εξερευνούν με απόλυτη ελευθερία τα νέα «εξωφρενικά» δεδομένα της συνύπαρξης.
Ο λόγος της, περιεκτικός και βαθιά φιλοσοφικός, εκφράζει διεισδυτικά τις αντιφατικές προσεγγίσεις και μεταμορφώσεις στα σύγχρονα (cultures) και τα αμφίσημα κινήματα που αναπτύσσονται μέσα από τον διαδικτυακό ιστό.
Πρόκειται για μια έκθεση-εμπειρία, «μια μορφή ζωντανής και συνευφροσυνης σπουδής (Study)» όπως την περιγράφει η ίδια.
Πραγματεύεται μια διεθνή συλλογική εξερεύνηση σε θέματα ιστορικά, κοινωνικά, υπαρξιακά λογοτεχνικά, υβριδικά, που όλα μαζί συνδυάζονται «παράδοξα», μέσα στο ημιτελές κτίριο που ο θεμελιωτής του, Γεώργιος Μάρκου, είχε οραματιστεί να αφιερώσει στον Alfred Nobel (Nobel prize) και που σήμερα συνεχίζει να φιλοξενεί ένα όραμα σύγχρονης τέχνης.
