«Άνθρωπος με αίμα
κόκκινο , που έβραζε.
Απ’τη μυρωδιά Μαγιού
και παπαρούνας.
Έρωτας άραγε εμύριζε
ή επανάσταση;»
Eυτυχία
Πράξεις καιρών φοβισμένων.
Κι ο φόβος, από εργαλείο επιβίωσης, πηγή δυστυχίας γίνεται.
Η υπερβολή των πραγμάτων, μιας υπέρ-βολικής θέσης ενός εγκεφάλου, στη ζώνη ασφαλείας του, του φόβου, της σιωπής, της σιγής.
Και η παραδοχή έρχεται ως λυτρωτική επανάσταση.
Το 1ο βήμα: παραδέχεσαι πως φοβάσαι. Τι; Γιατί;
Ερωτήματα μιας φύσης ανθρώπινης, ερωτικής, επαναστατικής, ελεύθερης. Χωρίς απάντηση.
Και μετά έρχεται η αποδοχή.
Το 2ο βήμα: αποδέχεσαι το φόβο. Αποδοχή του ασύμβατου φύσης και θέσης. Και τότε σου επιτρέπεις να βιώσεις τα συναισθήματα, εκεί!
Το 3ο βήμα: σε κατακλύζει η οργή, ο θυμός , η απελπισία πολλών «γιατί». Μιας εκπαίδευσης λάθος, μιας αντίληψης λάθος, μιας ζωής λάθος!
Και επαναστατείς, δείχνοντας συμπόνια, σ’ ένα σημαντικό εαυτό.
Και έλεος.
Το 4ο βήμα: δίνεις έλεος για τα λάθη σου, που ανθρώπινα είναι! Και τότε χτυπά την πόρτα του μυαλού σου ο έρωτας για τη ζωή και της καρδιάς σου, η αγάπη για το πιο πολύτιμο σου, Εσένα.
Το τελικό βήμα!
Ανοίγεις!
Και γεννιούνται πάλι, όλα μαζί σου!
Σ’ ένα Μάη, Μαία*, μέσα!
*Η Μαία ήταν μητέρα του θεού Ερμή από την ένωση της με τον Δία. Και ο πέμπτος μήνας Μάϊος είναι αφιερωμένος στη Μαία.
