Γύρισα στη διπλανή μου, την παντελώς άγνωστη μου προ μισής ώρας, την κοίταξα στα μάτια και της είπα: «Δώσε μου σε παρακαλώ την άδεια να αγαπάω τον εαυτό μου».
«Σου δίνω την άδεια να αγαπήσεις τον εαυτό σου», μου απάντησε αμέσως. Και αντιγύρισε το αίτημα, για την ίδια. Που φυσικά έκανα αμέσως δεκτό. Λίγα λεπτά αργότερα, τραγουδούσαμε εν χορώ με άλλα 200 άτομα μία νέα εκδοχή του γνωστού παιδικού (αλήθεια, παιδικού;) τραγουδιού, ως εξής: ‘Ηταν ένα μικρό καράβι, που ήταν κα-κα-καλόταξιδο!…κι έκανε ένα μικρό ταξίδι… και πήγε στον – στον – στον Παράδεισο!»
Θα νομίζετε, δικαίως, ότι περιγράφω σκηνή από συμμετοχή μου σε συνεδρία ομαδικής ψυχοθεραπείας. Όμως επρόκειτο για απόσπασμα από την παρουσίαση του 2ου βιβλίου της Αγνής Μαριακάκη «Μάθε, Αγάπησε, Ζήσε», εκδόσεις Key Books, στον φιλόξενο χώρο του Public café στο Σύνταγμα. ‘Οπου η συγγραφέας επέλεξε αντί να μιλήσει για το βιβλίο να προσφέρει στο κοινό μια ωριαία εισήγηση-workshop για το στρες και τη διαχείριση άγχους.
Γνώρισα την Αγνή Μαριακάκη, ψυχολόγο, κοινωνική ερευνήτρια, συγγραφέα βιβλίων προσωπικής ανάπτυξης και βελτίωσης από το πρώτο βιβλίο της «Σου αξίζει να ευτυχήσεις». Στη συνέχεια, από την ενεργό δράση της στα σόσιαλ και τα σχεδόν καθημερινά βιντεάκια που ανεβάζει στο κανάλι της που συνιστούν μια δωρεά ψυχικής ανάτασης κι ευφορίας, κάτι σαν δωρεάν ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες.
Σκόπιμα αναφέρω τη λέξη-ρίζα «δώρο» γιατί η Αγνή είναι ένας από τους πιο δοτικούς, γενναιόδωρους, σεμνούς ειδικούς που έχω γνωρίσει στο (αρκετά) ναρκισσιστικό περιβάλλον των επιδραστικών συγγραφέων-ψυχολόγων-life coach, στο οποίο, ανάμεσα σε άλλους, δραστηριοποιείται. Την Αγνή Μαριακάκη επίσης γνωρίζετε ειδικά εσείς οι Jan-ers, ως αρθρογράφο μας με τη στήλη της MindWorks όπου, επίσης γενναιόδωρα, (όπως όλοι οι εκλεκτοί αρθρογράφοι μας) μοιράζει απλόχερα γνώση, σοφία και πρωτότυπες απόψεις σχετικά με το εκάστοτε θέμα-ομπρέλα του κάθε τεύχους.
Παρακάτω της ζήτησα να μας πει δυο λόγια για την ίδια και το βιβλίο της.
–Αγνή, πολλές φορές έχεις πει πόση σημασία έχει ο χρόνος, η σωστή στιγμή, η κατάλληλη ώρα για το κάθε τι. Ωστόσο, εγώ γνωρίζοντας σε από κοντά, αναρωτιέμαι πώς μπορείς και ανταπεξέρχεσαι, πάντα γαλήνια και χαμογελαστή, στις πολυσχιδείς δραστηριότητες σου κι ιδιότητες σου: Ψυχολόγος, κοινωνική ερευνήτρια, εισηγήτρια-ομιλήτρια και βεβαίως συγγραφέας, ταυτόχρονα. Και οικογένεια, επίσης. Πώς το κάνεις;
Έχω αγκαλιάσει με συμπόνοια τις ενοχές μου. Και είναι ατέλειωτες. Ναι, κάνω πολλά πράγματα, όπως κι εσύ Νίκη, έχοντας ατέλειωτες προσδοκίες από τον εαυτό μου, και πάσχοντας από σοβαρή τελειοθηρία. Αλλά εν τέλει θυμίζω στον εαυτό μου ότι η πιο σπουδαία μου κατάκτηση είναι ο ατελής εαυτός μου, και το πόσο οι ατέλειες και οι ανεπάρκειές μου δεν θα με σταματήσουν από το να ονειρεύομαι, να επιδιώκω όλα όσα με συναρπάζουν και γεμίζουν τη ζωή μου, κι ας τα κάνω άτσαλα πολλές φορές. Όσοι θέλουν ας με κρίνουν. Προσωπικά επιλέγω να με υποστηρίζω, να με ενθαρρύνω να κάνω οποιαδήποτε αποκοτιά με εμπνέει και μου γεννά ενθουσιασμό.
-Ο πυρήνας του βιβλίου σου «Μάθε, Αγάπησε, Ζήσε» εξηγεί πώς και γιατί το τραύμα, που είναι αναπόφευκτο στην παιδική μας ηλικία, καθορίζει την προσωπικότητα μας και εν γένει τη μετέπειτα ζωή μας. Αναπότρεπτα, αλλά όχι καταδικαστικά όμως τα τραύματα. Συνοπτικά, θέλεις να μας πεις για τους άξονες που πραγματεύεται το βιβλίο;
Όλοι κουβαλάμε «μπαγκάζια» από τα παιδικά μας χρόνια. Κανείς μας δεν μεγάλωσε σε «μουσείο» υπό αυστηρά ελεγχόμενες, τέλειες συνθήκες. Και κουβαλάμε μέσα μας το εσωτερικό παιδί με τις ανασφάλειες, τις ανησυχίες, τους φόβους του. Με όλα τα καλούπια σκέψης που το βοήθησαν κάποτε να ανταπεξέλθει. Η πιο επαναστατική πράξη στη ζωή ενός ανθρώπου, είναι η απόφαση να ξεφορτωθεί τα παλιά καλούπια και να ξαναγράψει από την αρχή τους κανόνες της ζωής του, ώστε να ζήσει ελεύθερα και αυθεντικά.
Το βιβλίο πραγματεύεται λοιπόν το πώς θα αναλάβεις δράση για να υποστηρίξεις τον εαυτό σου, να κατανοήσεις το εσωτερικό παιδί, να ξεφύγεις από τα εσωτερικά καλούπια ζώντας τη ζωή σου με τους δικούς σου όρους.
–Ισχύει το ότι ποτέ δεν είναι αργά για να μάθουμε κι αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη νόημα; Εστιάζω, φυσικά, σε εμάς τους υπέρ-ώριμους δυνητικούς αναγνώστες σου.
Το αντίθετο, ένα δώρο της ηλικίας είναι η ψυχραιμία και η ικανότητα να αξιολογείς, να ιεραρχείς τι έχει πραγματικά σημασία. Στα νεανικά μας χρόνια δίνουμε όλη την ενέργειά μας στους κοινωνικά αποδεκτούς στόχους: να πετύχεις επαγγελματικά, να έχεις μια καλή σχέση, να ταξιδέψεις, να μαζέψεις αποκτήματα. Τα ώριμα χρόνια φέρνουν μια μεγάλη ανατροπή. Παύεις να έχεις ανάγκη να αποδείξεις το παραμικρό. Δεν σε ενδιαφέρει πια στον ίδιο βαθμό η κοινωνική αποδοχή. Νοιάζεσαι περισσότερο να αρέσεις στον εαυτό σου. Γι’ αυτό και πολλές έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι μέσης ηλικίας και πάνω, κατά μέσο όρο, βιώνουν τη ζωή τους καλύτερα από ότι στα νεανικά τους χρόνια. Πότε ξέρεις ότι είναι η καλύτερη στιγμή να αγαπήσεις τον εαυτό σου; Όταν είσαι στα σκοτάδια σου, όταν υποφέρεις, όταν νιώθεις χάλια μέσα σου. Αυτό είναι το σινιάλο ότι είσαι έτοιμος για τα καλύτερα της ζωής. Ένα κεφάλαιο στο βιβλίο μου έχει τον τίτλο: Η κατάρρευση είναι το πρώτο βήμα της ίασης.
–Το βιβλίο παραθέτει και πλήθος από αληθινές ιστορίες που εμπνέουν και διευκολύνουν την ταύτιση με τους «ήρωες». Πόσο σημαντική στη στεγνή ψηφιακή εποχή μας είναι η τέχνη της αφήγησης, η ικανότητα του «παραμυθά» να περνάει διδάγματα και «οδηγίες προς ναυτιλομένους»;
Αυτό είναι χαρακτηριστικό του είδους μας. Από τότε που το ανθρώπινο είδος απέκτησε λόγο, συμβολική γλώσσα δηλαδή, περίπου 50 χιλιάδες χρόνια πριν, ξεκίνησε να φτιάχνει ιστορίες και να δημιουργεί τέχνη.
Οι ιστορίες έχουν το καλό ότι με λίγα λόγια και πολλές εικόνες μπορούν να μεταφέρουν όχι μόνο πολλά μηνύματα αλλά και πολλά συναισθήματα στον αναγνώστη. Η ψηφιακή εποχή είναι γεμάτη, και αυτή, από story telling. Όμως αυτό που χρειαζόμαστε είναι αφηγήσεις με βαθιές αξίες, με συγκίνηση γεμάτη νόημα, αρετές και ουσία. Θεωρώ ότι το Just a Number υπηρετεί μοναδικά αυτό τον σκοπό, και γι’ αυτό το υποστηρίζω.
–Πάντα περίεργη για τον συγγραφέα αφού διαβάσω ένα βιβλίο, πες μας λίγο για τις συγγραφικές αλλά και αναγνωστικές σου σου συνήθειες; Πότε, πώς, γράφεις; Τι σε εμπνέει; Κάποιο βιβλίο που σε εντυπωσίασε τελευταία; Υπήρξε κανένα που σου άλλαξε τη στάση ζωής;
Το βιβλίο το αγαπώ από παιδί, διαβάζω με πάθος παντού. Νομίζω δεν υπάρχει συγγραφέας να μην έχει υπάρξει παθιασμένος βιβλιόφιλος. Πολλά βιβλία μού έχουν αλλάξει τη ζωή. Ένα από αυτά ήταν του Dr. Viktor Frankl που διάβασα στα 20 μου. Κυκλοφορεί στα ελληνικά με τον τίτλο «Το Νόημα της Ζωής». Διηγείται, ο ψυχίατρος αυτός, τα χρόνια που πέρασε στο Auschwitz με γενναιότητα και απαράμιλλη ευαισθησία και διαύγεια. Αυτό το βιβλίο μού έδωσε ένα βαθύ έναυσμα στο να ζω μια ευχαριστιακή ζωή.
–Αγνή, σε ευχαριστούμε από καρδιάς!
*Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από τις Εκδόσεις Key Books στα βιβλιοπωλεία Public και Ευριπίδης.
