Οι πρώτοι καταγεγραμμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες έλαβαν χώρα στην Ολυμπία της Ελλάδας το 776 π.Χ.
Ήταν μέρος μιας θρησκευτικής γιορτής, προς τιμή του Δία, και περιλάμβανε μόνο ένα αγώνισμα, το Στάδιο (μια κούρσα 192 μέτρων).
Σταδιακά προστέθηκαν και άλλα αγωνίσματα, όπως το πένταθλο (τρέξιμο, άλμα, δίσκος, ακόντιο και πάλη) η πυγμαχία, η ιπποδρομία και η πάλη.
Στους αγώνες μπορούσαν να συμμετέχουν Έλληνες, ελεύθεροι πολίτες από όλες τις πόλεις-κράτη και απαγορευόταν να τις παρακολουθούν και, φυσικά να συμμετέχουν, γυναίκες.
Συνεχίστηκαν για σχεδόν 12 αιώνες, μέχρι που καταργήθηκαν το 393μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α’ λόγω προώθησης του Χριστιανισμού και κατάργησης των παγανιστικών εθίμων.
Στην νεότερη Ιστορία, η ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων προήλθε από από τον Γάλλο βαρόνο Πιερ Ντέ Κουμπερντέν, τον 19ο αιώνα ο οποίος και ίδρυσε την Ολυμπιακή Επιτροπή το 1894.
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έλαβαν χώρα στην Αθήνα το έτος 1896.
Έκτοτε πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια, (ακυρώθηκαν κατά την διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων (1916,1940,1944) και αναβλήθηκαν κατά ένα έτος, λόγω της πανδημίας Covid-19 το έτος 2020 στο Τόκιο και πραγματοποιήθηκαν το 2021 με ελάχιστους ντόπιους θεατές.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν μια γιορτή ειρήνης, συνεργασίας και αθλητικής αριστείας.
Στους Αγώνες της αρχαιότητας, σύμφωνα με έναν πολύ αυστηρό νόμο, απαγορευόταν όχι μόνον η συμμετοχή των γυναικών ως αθλήτριες αλλά και η είσοδος στο Στάδιο για να τους παρακολουθήσουν.
Στη μόνη γυναίκα που επιτρεπόταν η είσοδος, ήταν η Ιέρεια της τοπικής θεάς Δήμητρας Χαμύνης.
Η ιέρεια παρακολουθούσε τους Αγώνες καθισμένη στο βωμό της Θεάς.
Αν κάποια γυναίκα τολμούσε να παραβεί τον νόμο η τιμωρία ήταν σκληρή: την έριχναν από το Τυπαίο Όρος (Παυσανίας).
Η μόνη γυναίκα που κατάφερε να παραβεί το νόμο και να μην τιμωρηθεί ήταν η Καλλιπάτειρα, κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα. Ντυμένη με ανδρικά ρούχα, μπήκε στο Στάδιο να παρακολουθήσει το γιό της Πεισίρροδο τον Θούριο, να τρέχει.
Μετά την νίκη του γιού της και στην προσπάθεια της να μπει στον αγωνιστικό χώρο και να τον αγκαλιάσει, έπεσαν τα ρούχα της και αποκαλύφθηκε το φύλο της.
Οι Ελλανοδίκες, όμως, δεν την τιμώρησαν τιμώντας τα μέλη της οικογενείας της που ήσαν όλοι Ολυμπιονίκες.
Παραδόξως, υπήρξαν στην αρχαιότητα αγώνες δρόμου για νέες γυναίκες προς τιμή της θεάς Ήρας.
Οι αγώνες αυτοί ονομάζονταν «Ηραία» και είχαν καθιερωθεί είτε από την Ιπποδάμεια, προς τιμή του συζύγου της, είτε από τις 16 γυναίκες της Ήλιδας που ύφαιναν το πέπλο της θεάς.
Επίσης στους Αγώνες της αρχαιότητας οι γυναίκες είχαν δικαίωμα συμμετοχής ,ως ιδιοκτήτριες αλόγων στα ιππικά αθλήματα Πρώτη Ολυμπιονίκης ήταν η Κυνίσκα, το 396 π.Χ. Τα άλογά της νίκησαν στο τέθριππο, υπήρξε η Βελεστίνη από την Μακεδονία και η Τιμαρέτα και Θεοδότα από την Ηλεία.
Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνα το 1896, δεν επιτράπηκε συμμετοχή γυναίκων και τούτο γιατί ο Βαρόνος ήταν άκαμπτος θεωρώντας ότι, επειδή ο Αθλητισμός αντιπροσωπεύει την κοινωνία ,στη οποία η γυναίκα παίζει παθητικό ρόλο, το ίδιο έπρεπε να συμβαίνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες (!!!!!)
Για πρώτη φορά συμμετείχαν γυναίκες σε Ολυμπιακούς, στο Παρίσι το 1900 με 22 γυναίκες να αγωνίζονται σε πέντε αθλήματα: τένις, ιστιοπλοΐα, κρόκε, ιππασία και γκολφ.
Κατά την διάρκεια των επόμενων Αγώνων σταδιακά αυξανόταν ο αριθμός των αθλητριών που συμμετείχαν. Για παράδειγμα το 1908 στο Λονδίνο συνολικά πήραν μέρος 43 αθλήτριες, στη Στοκχόλμη το 1912 συμμετείχαν 54 γυναίκες, το 1924 στο Παρίσι 131,……το 1968 στο Μεξικό 784.
Το φράγμα των χιλίων γυναικών έσπασε στο Μόναχο το1972.
Στη Σεούλ το 1988 έλαβαν μέρος 2186 γυναίκες. Στην Ατλάντα το 1996, η συμμετοχή των γυναικών φθάσει το 30%. Το 2016 στο Ρίο η συμμετοχή ήταν 45,6%, στο Τόκιο το 2021 ήταν 48,8%.
Για πρώτη φορά στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, φέτος στο Παρίσι η συμμετοχή των Αθλητριών έφτασε στο 50%.
Χρειάστηκε πάνω από ένας αιώνας για την αριθμητικά ίση συμμετοχή των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες…
Όμως πολλές χώρες (κυρίως Μουσουλμανικές) συμμετέχουν με ελάχιστο αριθμό γυναικών!
Το 1996 ιδρύθηκε η οργάνωση «Atlanta» με σκοπό να πιεστεί η Δ.Ο.Ε να απαγορεύσει τη συμμετοχή στις χώρες που απέκλειαν γυναίκες! Τίποτα δεν έγινε. Η συμμετοχή των Ελληνίδων αθλητριών στους Ολυμπιακούς, έχει αξιοσημείωτη ιστορία ξεκινώντας από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς μέχρι σήμερα.
Έτσι, το 1896 στην Αθήνα και το 1900 στο Παρίσι δεν συμμετείχαν Ελληνίδες.
Το 1952 στο Ελσίνκι εμφανίζονται οι πρώτες επίσημες συμμετοχές Ελληνίδων (1-2% περίπου της Ελληνικής αποστολής.
Το 1980 στη Μόσχα το ποσοστό Ελληνίδων ήταν 10%.
Το1996 στην Ατλάντα οι Ελληνίδες αθλήτριες αντιπροσωπεύουν το 20-25% της αποστολής.
Το 2004 στην Αθήνα 40% αθλήτριες.
Το 2008 στο Πεκίνο 40%.
Το2012 στο Λονδίνο 45% της Ελληνικής αποστολής.
Το 2016 στη Βραζιλία το 45 με 50%.
Το 2020 στο Τόκιο το 50%.
Αυτή η συνεχής αύξηση της συμμετοχής των Ελληνίδων αθλητριών αντικατοπτρίζει τις αλλαγές τόσο στην κοινωνία, όσο και τον αθλητισμό ,προσφέροντας περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες να συμμετέχουν σε διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις.
Τελειώνοντας, το 1895 ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες έγραφε:
«Καλλιπάτειρα
..Αρχόντισσα Ροδίτισσα πώς μπήκες?
Γυναίκες διώχνει μια συνήθεια αρχαία εδώθε…
Έχω ένα ανήψι, τον Ευκλέα, τρία αδέλφια, γιο, πατέρα Ολυμπιονίκες!
Με τις άλλες γυναίκες δεν είμαι όμοια!
Στον αιώνα το σόι μου θα φαντάζει με της αντρείας τ´αμάραντα προνόμια……!»
