Η γλώσσα χρησιμεύει ως ζωτικός αγωγός για την επικοινωνία, τη συνεργασία και την πολιτισμική κατανόηση και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση αντιλήψεων συμπεριφορών και διαπροσωπικών δυναμικών σε εταιρικά περιβάλλοντα.
Η ελληνική γλώσσα, μια αρχαία γλώσσα με καταγωγή που εκτείνεται σε χιλιετίες, έχει υποστεί βαθιές εξελικτικές αλλαγές, (πχ.μετάβαση από την Αρχαία Ελληνική στην Νέα Ελληνική) αφομοιώνοντας ποικίλες γλωσσικές επιρροές με την πάροδο του χρόνου και ενσαρκώνει ένα μοναδικό μείγμα προσαρμοστικότητας διευκολύνοντας έτσι τη συμμετοχικότητα στον κόσμο των επιχειρήσεων.
Η ελληνική γραμματική, αν και εγγενώς έμφυλη, παρουσιάζει μια διαφοροποιημένη προσέγγιση για την ένταξη του φύλου μέσω της ενσωμάτωσης ουδέτερων γλωσσικών δομών και η καλλιέργεια λέξεων και αντωνυμιών χωρίς αποκλεισμούς φύλου προωθεί τις ισότιμες πρακτικές επικοινωνίας.
Η παραδοσιακή έμφυλη γλώσσα μπορεί ακούσια να ενισχύσει τα στερεότυπα και να διαιωνίσει τις προκαταλήψεις λόγω φύλου, εμποδίζοντας τις προσπάθειες για ποικιλομορφία και συμμετοχικότητα στον εργασιακό χώρο.
Κάθε ανθρώπινο ον είναι έμφυλο.
Το φύλο είναι μια κύρια ταυτότητα μέσω της οποίας βλέπουμε και ερμηνεύουμε τον κοινωνικό κόσμο.
Η ουδετερότητα του φύλου στη γλώσσα δεν είναι η “αποφυλλοποίηση” των ατόμων, είναι η “αποφυλλοποίηση” του μηνύματος, έτσι ώστε να περιλαμβάνονται όλα τα φύλα, τόσο εμμέσως όσο και σαφώς.
Το φύλο δεν είναι απλώς μια δυαδική έννοια που βασίζεται σε βιολογικό γεγονός. Το ζήτημα περιπλέκεται από τις κοινωνικές νόρμες που αποδίδουν ορισμένα χαρακτηριστικά είτε στους άνδρες είτε στις γυναίκες. Για παράδειγμα: “διεκδικητικότητα”, “ηγετική ικανότητα”, “προθυμία να παίρνει θέση” και “ανεξαρτησία” θεωρούνται αρσενικά χαρακτηριστικά, ενώ “κατανόηση”, “ευαισθησία στις ανάγκες των άλλων”, “ζεστασιά” και “συμπόνια” θεωρούνται θηλυκά χαρακτηριστικά.
Σκοπός της ουδέτερης ως προς το φύλο γλώσσας είναι να αποφεύγονται επιλογές λέξεων στις οποίες μπορεί να αποδοθεί χαρακτήρας προκατάληψης, διάκρισης ή απαξίωσης, επειδή υπονοούν ότι ένα βιολογικό ή κοινωνικό φύλο είναι ο κανόνας.
Η χρήση δίκαιης και συμπεριληπτικής ως προς το φύλο γλώσσας συντελεί στη μείωση έμφυλων στερεοτύπων, προάγει την κοινωνική αλλαγή και συμβάλλει στην επίτευξη της ισότητας των φύλων.
Αν δεν έχουμε υπόψη μας αυτούς τους κοινωνικούς κανόνες και την έμμεση πολιτισμική σημασία που αποδίδεται στις λέξεις, μπορεί να αποκλείσουμε ανθρώπους μέσω της χρήσης συγκεκριμένων όρων.
Η ουδετερότητα λοιπόν των φύλων είναι η ένταξη όλων. Θα πρέπει να επιδιώκουμε να διατυπώνουμε την επικοινωνία, προφορική και γραπτή, με τρόπους που βοηθούν μια μεγάλη ποικιλία ανθρώπων να ταυτιστούν με το μήνυμα και να νιώσουν ότι αναγνωρίζονται.
Η υιοθέτηση ουδέτερων αντωνυμιών, επαγγελματικών τίτλων και γλωσσικής χρήσης προάγει ένα περιβάλλον όπου τα άτομα όλων των ταυτοτήτων φύλου αισθάνονται σεβαστά, αναγνωρισμένα για να συνεισφέρουν το μέγιστο δυνατό δυναμικό τους.
Καλλιεργώντας ένα περιβάλλον όπου όλες οι φωνές ακούγονται και εκτιμώνται, οι εταιρίες καλλιεργούν μια κουλτούρα του ανήκειν που προάγει την καινοτομία, τη δέσμευση και την οργανωτική ανθεκτικότητα.
Βέβαια σε πολυπολιτισμικά επιχειρηματικά περιβάλλοντα, η γλώσσα χρησιμεύει ως γέφυρα που συνδέει άτομα με διαφορετικό γλωσσικό και πολιτισμικό υπόβαθρο.
Η καλλιέργεια της πολιτισμικής ευαισθησίας συνεπάγεται την επίγνωση των γλωσσικών αποχρώσεων, των ιδιωματικών εκφράσεων και των τρόπων επικοινωνίας που επικρατούν μεταξύ των διαφόρων πολιτισμικών επιχειρησιακών ομάδων.
Αγκαλιάζοντας τη γλωσσική ποικιλομορφία και προωθώντας τη διαπολιτισμική κατανόηση, οι εταιρείες ενισχύουν τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα και την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα.
Οι ηγέτες είναι αυτοί όμως που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της γλωσσικής κουλτούρας ενός οργανισμού μέσω των λόγων, των πράξεων και των πρακτικών επικοινωνίας τους.
Με τη μοντελοποίηση γλωσσικών συμπεριφορών χωρίς αποκλεισμούς και την υπεράσπιση πρωτοβουλιών για τη διαφορετικότητα, οι ηγέτες δίνουν τον τόνο για μια κουλτούρα χωρίς αποκλεισμούς στο χώρο εργασίας , εμπνέουν εμπιστοσύνη, προωθούν τη συνεργασία, καλλιεργούν την αίσθηση του ανήκειν μεταξύ των εργαζομένων, όπου όλα τα άτομα αισθάνονται ότι εκτιμώνται, γίνονται σεβαστά και έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν οδηγώντας σε αυξημένο ηθικό, παραγωγικότητα και ποσοστά διατήρησης.
Σαν συμπέρασμα θα έλεγα ότι οι εταιρείες όταν υιοθετούν μια επικοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, όχι μόνο καλλιεργούν μια κουλτούρα του ανήκειν, αλλά και ξεκλειδώνουν το πλήρες δυναμικό του διαφορετικού εργατικού δυναμικού τους, ανοίγοντας το δρόμο για την καινοτομία, την ανάπτυξη και τη βιώσιμη ευημερία
Η γλώσσα καλλιεργεί μια συγκεκριμένη νοοτροπία και, επομένως, τελικά, την κουλτούρα του οργανισμού. Η χρήση γλώσσας χωρίς αποκλεισμούς οδηγεί σε μια νοοτροπία χωρίς αποκλεισμούς, η οποία τελικά προάγει μια κουλτούρα χωρίς αποκλεισμούς.
Και ένα πρώτο βήμα για τη διασφάλιση γλωσσικά της συμπερίληψης του φύλου είναι να αναρωτηθούμε: “Έχει σημασία το φύλο;”.
“We are at a time in our country’s history that inclusive language is better than exclusive language” Barack Obama
