H κα Βίκυ Φλέσσα είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Φιλολογικό Τμήμα, Κλασική Κατεύθυνση), καθώς και της Νομικής Σχολής Αθηνών.
Σπούδασε επίσης Ιστορία της Τέχνης (Θέατρο και Ζωγραφική) στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία.
Έχει εργαστεί 35 χρόνια ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες, ραδιόφωνο και στην τηλεόραση.
Η εκπομπή της «ΣΤΑ ΑΚΡΑ» στην ΕΡΤ είναι η μακροβιότερη εκπομπή συνεντεύξεων στην ελληνική τηλεόραση συμπληρώνοντας φέτος 23 χρόνια προβολής, ενώ έχουν φιλοξενηθεί σε αυτήν εξέχουσες προσωπικότητες της Επιστήμης, της Τέχνης, της Θεολογίας και της Φιλοσοφίας από την Ελλάδα και τον κόσμο. Με τον Καθηγητή Γλωσσολογίας και πρώην Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κύριο Γεώργιο Μπαμπινιώτη επιμελούνται και παρουσιάζουν την γλωσσική εκπομπή «Σε προσκυνώ, γλώσσα» στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.
Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Γιατί Ψυχανάλυση, κύριε Γιωσαφάτ;» από τις Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ, το οποίο βαδίζει πλέον στην 11η έκδοση.
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, της Διεθνούς Αμνηστίας, της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και της Ενώσεως Σμυρναίων.
Είχα την τύχη και την τιμή να «συναντήσω» τη Βίκυ Φλέσσα σε μια ενότητα, όπου συμμετείχα και συντόνιζε εκείνη, στο Life Project event, τον περασμένο Νοέμβριο. Βεβαίως, τη γνώριζα από την έντονη, ποιοτική και μακρόχρονη παρουσία της στην εθνική τηλεόραση, αλλά και ως συγγραφέα. Το βιβλίο της «Γιατί Ψυχανάλυση, κύριε Γιωσαφάτ;» κατέχει όχι μόνο περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου αλλά και στην νοερή λίστα μου των πιο επιδραστικών κι αγαπημένων μου βιβλίων – σε υψηλή θέση. (Το JAN έχει παρουσιάσει στη στήλη Βιβλίο αυτό το έργο) .
Με αφορμή την πρόσφατη παγκόσμια ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας και σε μια εποχή που η θέση και η βαρύνουσα σημασία της μητέρας (τόσων πολλών) γλωσσών, η ελληνική γλώσσα, απειλείται και ταλαιπωρείται από κακή χρήση, από τους ίδιους τους ‘Έλληνες κυρίως, μια συζήτηση με την Βίκυ Φλέσσα είναι παραπάνω από επίκαιρη.
Και όχι μόνο, μιας και όπως θα δείτε παρακάτω η κυρία Φλέσσα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, είναι Υποψήφια Ευρωβουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στις εκλογές Ευρωκοινοβουλίου τον Ιούνιο ’24, έχει κι άλλα πολλά να μας πει…
-Κυρία Φλέσσα είστε αρχικά κλασική φιλόλογος, άρα εκ καταβολής θεματοφύλακας της γλώσσας. Η αγάπη σας για τη γλώσσα, σχεδόν θρησκευτική (σ.σ.«Σε προσκυνώ, Γλώσσα», τίτλος της εκπομπής της) είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Μιλήστε μας λίγο για αυτή τη μεγάλη αγάπη.
Σάς ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες σας και χρήστες του JAN, το οποίο παρακολουθώ ανελλιπώς και σας συγχαίρω για την ποιότητα των θεμάτων του.
Η σχέση μου με την ελληνική γλώσσα ξεκινά εξ απαλών ονύχων και συνδέεται με την φιλαναγνωσία από τα παιδικά μου χρόνια. Την αγάπη μου προς τα βιβλία την οφείλω στον πατέρα μου, ο οποίος με έμαθε γραφή, ανάγνωση και αριθμητική, πριν πάω στην πρώτη τάξη Δημοτικού.
Η γλώσσα, όπως συχνά λέμε και με τον Καθηγητή μου κ. Γεώργιο Μπαμπινιώτη (στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Βουλής των Ελλήνων κάθε Σάββατο στις 19.00 και κάθε Κυριακή στις 15.00 σε επανάληψη) δεν είναι μόνον το όχημα της σκέψης μας αλλά και ο οδηγός της. Τα όρια του κόσμου μας είναι τα όρια της σκέψεώς μας, όπως γράφει και ο Αυστριακός φιλόσοφος Λούντβιχ Βίτγκενστάιν. ΄Εχοντας αυτό κατά νου προσπαθώ καθημερινά να ασκούμαι πνευματικά, διαβάζοντας βιβλία με υψηλό γλωσσικό επίπεδο και λεξικά.
-Πώς κρίνετε αυτή την επίθεση που δέχεται η γλώσσα μας από την υπερβολική μείξη ξένων λέξεων στην καθημερινή γλώσσα , ακόμα ακόμα και στον επίσημο, δημοσιογραφικό λόγο αλλά ιδιαίτερα στο λεξιλόγιο των νέων; Αφομοιώνονται άραγε αυτές οι λέξεις συνιστώντας μία «νέα νεοελληνική» γλώσσα;΄
Η γλώσσα μας δέχεται επίθεση, κατά την γνώμη μου, κυρίως από την εσωτερική μας αβελτηρία να καταβάλλουμε μία διαρκή προσπάθεια, ώστε να διατηρήσουμε την ελληνική ιδιοπροσωπία μας. Υιοθετούμε άκριτα αγγλισμούς, βάζουμε ξενικές επιγραφές στα καταστήματά μας και παρασυρόμεθα από την τεχνολογία, η οποία εν πολλοίς, έχει ως όχημα την αγγλική γλώσσα. Το κωμικοτραγικό της υποθέσεως το είδαμε κατα την πανδημία.
Ο τότε Βρετανός Πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον ονόμαζε στην χώρα του την εκστρατεία εναντίον του κορωνοιού “panacea”, χρησιμοποιούσε δηλαδή την ελληνική λέξη “πανάκεια”, ενώ εμείς στην Ελλάδα από το πρωί έως το βράδυ μιλούσαμε για lock down, click away, take away, κοκ! Ευτυχώς, αντέδρασε για μία ακόμη φορά ο κ. Μπαμπινιώτης και έγινε τότε θέμα και στον Guardian! Προσωπικώς, θα ήθελα να επιδιώκουμε να χρησιμοποιούμε ως επί το πλείστον ελληνικές λέξεις στην επικοινωνία μεταξύ μας στην Ελλάδα, διότι διαφορετικά απεμπολούμε την ιστορία μας. Η ελληνική γλώσσα είναι η αρχαιότερη ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο. ‘Εχει βίο σαράντα αιώνων και κατά την ελληνιστική περίοδο, από τον 3ο αιώνα π.Χ. έως και τον 6ο μ.Χ ήταν η lingua franca της εποχής, όπως τα σημερινά αγγλικά. Οφείλουμε να την προστατεύσουμε, διότι στην ελληνική γλώσσα έχει εκφραστεί η Φιλοσοφία, η Τέχνη και η Επιστήμη στην παγκόσμια ιστορία του Πνεύματος.
-Με έχει εντυπωσιάσει ακόμα το γεγονός ότι οτιδήποτε γράφετε είναι στο πολυτονικό – ακόμα και τα μηνύματα σας με SMS. Πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό, όταν μάλιστα απευθύνεστε- βεβαίως- και σε νεότερο ηλικιακό κοινό που δεν έχει καν διδαχθεί τους τόνους και τα πνεύματα;
Η γραφή μου σε πολυτονικό αποτελεί μία άσκηση μνήμης στα οπτικά ινδάλματα των λέξεων, όπως είναι στην λόγια παράδοση της γλώσσας μας, αλλά και μία αντίσταση στην ταχύτητα με την οποία ζούμε πλέον σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας. Βάζοντας πνεύματα και τόνους στις λέξεις επιμελούμαι τον λόγο μου, επιλέγω να επενδύσω αυτόν τόν χρόνο. Δυστυχώς, με την κατάργηση του πολυτονικού κόπηκε αυτός ο ομφάλιος λώρος κι έχετε δίκιο ότι οι νέοι ξενίζονται ακόμη και όταν βλέπουν ποίηση της Κικής Δημουλά ή του Σεφέρη, γραμμένη σε πολυτονικό, δεν μιλώ για Παπαδιαμάντη, με τον οποίον δυσκολεύονται ακόμη και στην ανάγνωση!
Επιμένω στο πολυτονικό, αφ’ενός μεν, για την επιστροφή στην δική μας παιδική ηλικία, καθώς τους έχουμε διδαχθεί και πολλοί τους νοσταλγούμε, αφ’ετέρου δε, στην διερώτηση των νεωτέρων «γιατί βάζεις αυτά τα σημαδάκια επάνω στις λέξεις». Πλέον ο μόνος χώρος, όπου αισθάνομαι ότι διακονείται η ελληνική γλώσσα και φτάνει στα αυτιά μας με την ένδοξη λαμπρότητά της είναι στην Θεία Λειτουργία, στις Ιερές Ακολουθίες το Πάσχα και στα εκκλησιαστικά κείμενα. Και σας εξομολογούμαι ότι ένας από τους λόγους, που προσπαθώ να πηγαίνω όσο πιο συχνά γίνεται στους Ναούς είναι για να ακούω τα ελληνικά να μού χαϊδεύουν τα αυτιά…
-Θα ήθελα να προσεγγίσουμε τώρα την άλλη σας ιδιότητα, αυτή της δημοσιογράφου. Η εκπομπή σας ΣΤΑ ΑΚΡΑ, συμπλήρωσε εφέτος 23 χρόνια, εντυπωσιακό ρεκόρ στην κατηγορία της, αλλά και γενικά στο τηλεοπτικό στερέωμα.. Μοιραστείτε μαζί μας, αν θέλετε, μια-δυο από τις πιο εκπληκτικές εμπειρίες σας από τις προσωπικότητες που έχετε φιλοξενήσει.
Κυρία Μπουτάρη, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες! Αισθάνομαι ευλογημένη, που έχω αποκομίσει τόσες γνώσεις σε διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα, συζητώντας με επιφανείς επιστήμονες διεθνούς βεληνεκούς, με στοχαστές και προσωπικότητες της Τέχνης και του Πολιτισμού. Φέρω εντός μου γνώση αποθησαυρισμένη και ο τρόπος που σκέπτομαι έχει βαθιά επηρεαστεί, ώστε αισθάνομαι την ανάγκη να μεταλαμπαδεύω ακόμη και στις ιδιωτικές μου συζητήσεις τις γνώσεις αυτές. Θα αδικούσα-αν διηγούμουν-συγκεκριμένες στιγμές και πρόσωπα και εκπομπές, καθώς κάθε εκπομπή για μένα και κάθε πρόσωπο είναι μία πνευματική διαδρομή αυτοβελτίωσης.
-Το βιβλίο σας «Γιατί ψυχανάλυση, κύριε Γιωσαφάτ;», ήδη οδεύει στην 11η έκδοσή του, σας καθιέρωσε δικαιωματικά ως συγγραφέα. Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μια εξόχως μοναχική διαδικασία. Εσείς όμως το γράψατε σε ζωντανό και συνεχή διάλογο με τον διάσημο ψυχίατρο, σαν σε απευθείας μετάδοση συνέντευξης. Σας δυσκόλεψε αυτή η διαδικασία ως συγγραφέα;
Η αλήθεια είναι πώς βασανίζομαι από την τυραννία των μεγάλων (τί θα πας να γράψεις τώρα εσύ, όταν έχουν γράψει ο Ὀμηρος , ο Αριστοτέλης, ο Σοφοκλής, ο Καβάφης και τόσοι άλλοι;;) και είχα ενδοιασμούς να μεταφέρω μία προφορική συνέντευξη 18 ωρών στον γραπτό λόγο. Χαίρομαι, που ξεπέρασα τους ενδοιασμούς μου και πραγματοποίησα την ιδέα του εκδότη των εκδόσεων Αρμός κ. Χατζηιακώβου να κάνουμε ad hoc μία συνέντευξη με τον διαπρεπή ψυχίατρο Ματθαίο Γιωσαφάτ. Σεμνύνομαι να πώ ότι είναι από τα χρησιμότερα πράγματα, που έχω κάνει στην ζωή μου!
-Και τώρα λοιπόν ας μιλήσουμε για την Ευρώπη. Τι σας παρακινεί στην προσπάθεια κατάκτησης μιας θέσης στο Ευρωκοινοβούλιο προσωπικά; Και για ποιους στόχους, Ελληνικούς κι Ευρωπαϊκούς θα αγωνιστείτε εφόσον εκλεγείτε;
Θα ήθελα αν μέ εμπιστευτούν οι Ελληνίδες και οι Ἐλληνες, καθώς πρόκειται για μία πανελλαδική εκλογική διαδικασία με σταυρό, να μού δοθεί η ευκαιρία να αναδείξω τον Ελληνικό Πολιτισμό. Αυτός είναι τα καλά, τα … κυριακάτικά μας ρούχα στην Ελλάδα! Να πασχίσω για να φτιάξουμε τους νέους Φιλέλληνες, να αγαπήσει η νέα γενιά της Ευρώπης την χώρα μας σε θερινά σχολεία, σε ευρωπαικούς αθλητικούς αγώνες, θεατρικούς και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, να υπάρξει κοινό βιβλίο Ευρωπαϊκής Ιστορίας επί τη βάσει του κοινού μας πολιτισμού, να ιδρυθούν Ευρωπαϊκά Παρατηρητήρια για την Βιοηθική και την Τεχνητή Νοημοσύνη, να επανέλθουν οι Ανθρωπιστικές Επιστήμες, διότι τίς χρειαζόμαστε στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, να δοθεί έμφαση και να υπάρξουν πολιτικές για την προσχολική ηλικία, εκεί όπου τίθενται τα θεμέλια του μετέπειτα βίου μας, αλλά και να φροντίσουμε και τα άλλα…ΑΚΡΑ του βίου μας, τα χρόνια της ωριμότητας. Δεδομένου και του δημογραφικού προβλήματος, οφείλουμε να διασφαλίσουμε το ευ ζην και το ευ πράττειν των ανθρώπων, η πείρα των οποίων είναι πολύτιμη, για να πορευτούμε στο μέλλον.
Οι προτάσεις μου είναι καταγεγραμμένες ήδη από το 2019 στον ιστοχώρο μου vickyflessa.eu.
Σε προσωπικό επίπεδο θα ήθελα να μού δοθεί η ευκαιρία να αποδείξω ότι μπορείς να πορευτείς και στην πολιτική, που είναι ένα πεδίο εξίσου σκληρό, όπως η τηλεόραση, μέ σωφροσύνη και αφοσίωση στους στόχους, με εργατικότητα και με εντιμότητα.
-Έχει η Ευρώπη ρόλο σημαντικό στο παγκόσμιο γίγνεσθαι του 21ου αιώνα;
Τα θεμέλια της Ευρώπης, είναι η Αρχαία Ελληνική Σκέψη, το Ρωμαϊκό Δίκαιο και ο Χριστιανισμός. Αυτές είναι οι ψυχικές συντεταγμένες των κατοίκων της. Οφείλουμε να τίς θυμηθούμε και να επενδύσουμε πολιτικά και οικονομικά σε αυτές.
Κυρίως, να εμπνεύσουμε στους κατοίκους και τη νέα γενιά της Ηπείρου μας ότι η Ευρώπη είναι το λίκνο του Πολιτισμού του κόσμου. ‘Οταν μιλάμε για Δύση στην πραγματικότητα αναφερόμαστε στο Φως της Οικουμένης, η Ευρώπη είναι η Ελευθερία του Λόγου, τα Δικαιώματα, η Φιλοσοφία, η Τέχνη, ο ΄Ανθρωπος.
Δεν είναι ομάδες γραφειοκρατών και προνομιούχων αξιωματούχων.
Αν αφουγκραστούμε την «βουή των πλησιαζόντων γεγονότων», όπως γράφει και ο Καβάφης, η Ευρώπη θα είναι το τιμόνι στο μέλλον της Ανθρωπότητας,
Αν όχι, τότε σε βάθος χρόνου το λίκνο του Πολιτισμού θα μετατραπεί σε τάφο.
-Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθύνετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες, στους συνδρομητές, ή και απλώς στους ακολουθούντες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Just a Number.
Να συνειδητοποιούμε κάθε λεπτό την δυναμική της φράσης Just a Number, να αγαπάμε και να εργαζόμαστε!
-Κυρία Φλέσσα, σας ευχαριστώ θερμά και εύχομαι κάθε επιτυχία, σε όλα σας τα σχέδια, καθώς και προσωπική ευτυχία!
Σάς ευχαριστώ κι εγώ εκ βάθους καρδίας, κυρία Μπουτάρη, αντεύχομαι υγεία και αγάπη πάντοτε στην ζωή σας και στην ζωή των αναγνωστών σας!
