Κάτι που προσωπικά ακούω πάντα όταν συμβαίνει κάτι ( συνήθως το οτιδήποτε, από πολύ κακό μέχρι μέτριο), φράσεις – συμβουλές όπως:
-Πάρε λίγη απόσταση για να σκεφτείς
-Μου είπε το αγόρι μου/η κοπέλα μου να πάρουμε λίγη απόσταση να δούμε αν θέλουμε να είμαστε μαζί
-Η απόσταση θα σου κάνει καλό να δεις αν θες κάτι ή όχι
Η απόσταση θα σε βοηθήσει να πάρεις τη σωστή απόφαση
Τελικά όμως, τι καταφέρνουμε κρατώντας αποστάσεις;
Από σχέσεις, από καταστάσεις, από πράγματα που ίσως δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά και από ανθρώπους άλλης ηλικίας γιατί θεωρούμε ότι ξέρουμε πολύ περισσότερα από εκείνους ή ότι δεν μοιραζόμαστε τίποτα κοινό; Σε απόψεις, σε εμπειρίες, σε ενδιαφέροντα;
Και πράγματι πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται: Οκ, τι θα μας πει τώρα ο/η τάδε; Πόσα μπορεί να καταλάβει για το πώς σκέφτομαι; Η εποχή που μεγάλωσε/δούλεψε ήταν τελείως διαφορετική από αυτήν που βιώνουμε τώρα.
Αν όμως μπεις στη διαδικασία να συζητήσεις – είτε στη δουλειά, είτε με φίλους των γονιών σου είτε με γονείς των φίλων σου- θα δεις ότι δεν μας χωρίζουν τόσα.
Γιατί και εμείς μεγαλώνοντας, αλλάζουμε, σκεφτόμαστε διαφορετικά, αντιδρούμε διαφορετικά στην κάθε κατάσταση και ωριμάζουμε, όταν αντιμετωπίζουμε τα θέματα ανοιχτά και άμεσα χωρίς να παίρνουμε τόση απόσταση από αυτά.
Πολλές φορές σκέφτομαι την γιαγιά & τον παππού μου που πέθαναν όταν ήμουν αρκετά νέα και λέω μακάρι να ζούσαν τώρα που έχω το μυαλό να καταλάβω αυτά που μου έλεγαν.
Η απάντησή μου λοιπόν στο αν πρέπει να τηρούμε τόση απόσταση τελικά, όπως τόσο καιρό ακούμε, είναι:
Όχι. Γιατί αν δεις, ή πλησιάζεις πραγματικά ανθρώπους και καταστάσεις, τότε μπορείς να καταλάβεις ολοκληρωτικά και τι είναι αυτό που ταιριάζει σε εσένα.
Food for thought λοιπόν ,πόση απόσταση θέλουμε πραγματικά να κρατάμε;
Ας είμαστε ανοιχτοί στο να ακούσουμε τι θέλει να μας πει ο καθένας (όποιας ηλικίας και φάσης και αν είναι 😉 ) κι έτσι ίσως βοηθηθούμε και εμείς.
*Η φωτογραφία του άρθρου τραβήχτηκε στο MOMA στη Νέα Υόρκη το Πάσχα του 2022, και αφορά κατά τη γνώμη μου το (υποκειμενικό) perspective που βλέπουμε πολλές φορές τα πράγματα…
