Αναπόφευκτα μου ήρθαν πολλές φορές αυτά τα λόγια στο μυαλό μου αυτές τις τελευταίες ζοφερές μέρες, μετά το φοβερό δυστύχημα των Τεμπών. Κι αναπόφευκτα, πρόσεξα ότι η «κάλυψη» (…) της αβάσταχτης οδύνης και σπαραγμού των γονιών των αδικοχαμένων παιδιών δεν άφησε «χώρο» για τον εξίσου ασήκωτο πόνο των γιαγιάδων και παππούδων τους.
Νομίζουμε ότι οι νέοι έχουν άλλες δομικές ανάγκες από τους μεσήλικες ή ηλικιωμένους. Λάθος! Όλοι οι άνθρωποι, σε κάθε δεκαετία ζωής ή πλαίσιο, έχουμε τις ίδιες δομικές ανάγκες οι οποίες ορίζουν και υποκινούν την κάθε επιλογή μας.