Δεν θέλω να αλλάξω κινητό, βαριέμαι να μάθω το καινούργιο.
Δεν αλλάζω αυτοκίνητο, πού να μαθαίνω καινούργιες καταστάσεις…
Δεν πάω Πειραιά, δεν ξέρω τους δρόμους. Τι εννοείς Google map?
Δεν μπορώ να κατεβάσω μόνος μου την εφαρμογή. Θα βάλω την κόρη μου.
Δεν στέλνω μηνύματα. Μόνο τηλεφωνώ…
Έχω ενθουσιαστεί με το coursera, παρακολουθώ ένα course σε ένα θέμα που πάντα με ενδιέφερε για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία σε συνεργασία με το ΜΙΤ.
Ξεκίνησα γερμανικά με duolingo. Δύσκολη γλώσσα, αλλά μου αρέσει πολύ.
Κάνω pilates διαδικτυακά, δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο ωραίο θα είναι.
Βλέπω βίντεο με συνταγές, κάτι θα φτιάξω σε ινδικό… Δεν φαίνεται τόσο δύσκολο.
Μου άρεσε να ζωγραφίζω, τώρα μαθαίνω από κοντά τεχνικές για λάδι, πολύ ενδιαφέρον το «Διά βίου μάθηση» και πολύ καλός ο δάσκαλος.
Έχοντας γεννηθεί σε μια εποχή που δεν υπήρχε κινητό.
Έχοντας σπουδάσει σε μια εποχή που to internet ήταν ένα modem και η δακτυλογράφηση με τυφλό σύστημα προσόν.
Δουλεύοντας σε μια εποχή με τόσες δυνατότητες, social media, AI κλπ, σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε που αν θέλουμε, μπορούμε.
Μπορούμε να μάθουμε ό,τι σκεφτούμε, να φτιάξουμε πράγματα μόνοι μας, να δικτυωθούμε.
Αρκεί να θέλουμε.
Τώρα, αν δεν θέλουμε…κανένα πρόβλημα.
Γκρίνια να μην υπάρχει. Και δικαιολογίες.
Age is just a number.
