Ως ο 4ποδος ψυχίατρός σου, έχω να σου μερικά πράγματα…
Τι με κοιτάς έτσι και κάνεις πως δεν ξέρεις ότι είμαι ο ειδικός ψυχικής υγείας που σε βγάζει βόλτα κάθε μέρα… 
Που αλλιώς θα ήσουν εντελώς ιντερνετοπαρμένος και πέραν βοηθείας…

Λοιπόν δεν με ενδιαφέρει αν θα κόψεις τα κοντοσούβλια, τις γαρδούμπες, τους τζιγεροσαρμάδες, και τις σταυλίσιες…

Το καλό που σου θέλω να κόψεις τις μπούρδες, και τη χαζομάρα μπας και καθαρίσει λίγο η σκέψη σου και η ζωή σου…

Που μου’ χεις στριμώξει μέσα στο έρημο κεφάλι σου Εισαγγελείς, Φώσκολους, Κασσάνδρες να περνάνε τη ζωή σου από τη μηχανή του κιμά και να στη μοστράρουν ως πολτό τραγικότατου θρίλερ. 

Που έχεις τον Προκρούστη υπάλληλο με μισθό, αραχτό, να κάνει κουμάντο, να σε κράζει που δεν είσαι με το υποδεκάμετρο τέλειος κι αστραπατσάριστος.

Που το αποθηκάκι μέσα μέσα είναι τίγκα από αλησμόνητες και άσβεστες πίκρες, από τη λίθινη εποχή, από το 1453, που χάσαμε την Πόλη. και μέχρι σήμερα… 

Να μην έχει κουνηθεί και ξεσκονιστεί ούτε τρίχα από τους θυμούς και τις στενοχώριες σου.

Θα μαθαίνεις από μένα…
Θα κάνεις κάθε μέρα χοροπηδηχτό χορό όπως εγώ, να εκσφενδονίζονται μακριά τα μέσα άχρηστα.
Θα επιδίδεσαι σε χάδια πρωί μεσημέρι βράδυ… κι αν δεν έχεις άνθρωπο να χαϊδεύεις να τσακιστείς να βρεις.
Κι αύριο που θα σε βγάλω βόλτα, σε θέλω να την έχεις κάνει την καθαριότητα…
Τι; Δεν είναι τόσο απλό;
Θα με τρελλάνεις… 
Πήρες τόσα διπλώματα, προαγωγή, κατέβηκες και το Φαράγγι της Σαμαριάς,  έλεος πια, κάτι θα σκαμπάζεις… Ε, θα μάθεις να φέρνεις βόλτα και την ψυχή σου; 

Και πρόσεχε. 
Αν ξαναγεμίσει το μυαλό σου δράματα, θα αρχίσω να αφήνω τρίχες στα μαξιλάρια σου επίτηδες. 
Και για να ξέρουμε: Εγώ είμαι ο ψυχίατρος, εσύ ο ασθενής. 
Μην το μπερδέψεις πάλι και μου ζητήσεις να σου φέρω τη μπάλα. Φέρε εσύ πρώτα τη λογική σου, και μετά θα κάνουμε παιχνίδι.