Ρυθμοί ιλιγγιώδεις. Αλλαγές εκθετικές. Ταχύτητες έτους φωτός. «Φυσικά» φαινόμενα που μόνο φυσικά δεν είναι. Και η γη να συνεχίζει να στροβιλίζεται ανέμελα (όντως;) πού αλλού; Στο χάος! Γιατρέ μου, παθαίνω ίλιγγο, είναι σοβαρό;;
Αν αισθανόμαστε ζαλάδα απέναντι στη ζωή, σήμερα , ας κάνουμε μια (μικρή) παύση.
Ας βάλουμε ένα φίλτρο στη συσσώρευση γνώσεων με αμφίβολη ποιότητα και χρησιμότητα.
Σε αυτό το μεγάλο κοσμικό θέατρο, η εύρεση της πυξίδας και του σκοπού μας είναι σωτήριο πλάνο.
Aν γινόμαστε έξω φρενών με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, βρείτε την «έξω φρενών ευχαρίστηση» σε μια εμπνευσμένη έκθεση, απάντηση στα «εξωφρενικά» δεδομένα της “doom and gloom’” εποχής μας.
Στον αντίποδα, η σταθερή αξία μιας μεγάλης της παιδικής και όχι μόνο λογοτεχνίας, της Αλκης Ζέη, τιμάται με την αφηγηματική έκθεση «Ένα παραμύθι για την Άλκη».
‘Αλλα «παραμύθια» όμως αφηγούνται όμως καμμιά φορά οι σειρήνες του διαδικτύου που μας παγιδεύουν στα δίχτυα του, τάζοντας απατηλή ικανοποίηση. Ενώ ικανοποίηση μόνο θα έπρεπε να μας δίνει η διαδικασία «ντύνομαι και βγαίνω» και όχι πονοκέφαλο σαν δύσκολος γρίφος.
Ναι, περιβαλλόμαστε από καταιγιστικές εξελίξεις, ειδικά στην Τεχνολογία. Ας μην είναι όμως η ηλικία δικαιολογία για να μην περπατήσουμε το έξτρα μίλι στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο της.
Σε μια απροσδόκητα φιλοσοφική συνέντευξη ο τεχνοκράτης και εξόχως διακεκριμένος στον τομέα του Ανδρέας Δρυμιώτης, «πατέρας» της εγκατάστασης των πληροφορικών συστημάτων στην Ελλάδα, μιλάει για την ηθική στον προγραμματισμό, για τη μεγάλη ευκαιρία που μας προσφέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη κι αποκαλύπτει πως έχει πάψει να μετράει την ηλικία με τα χρόνια!
Ελπίζουμε αυτό το νέο τεύχος μας να λειτουργήσει σαν μια αποτελεσματική «δραμαμίνη» όταν ξανοίγεστε στους ταραχώδεις ωκεανούς της εποχής μας.
Καλές πλεύσεις κι άνεμος ούριος στα πανιά σας!
