Υπάρχει «σωστή» ηλικία για τα όνειρα;

8 ετών ο Μότσαρτ συνθέτει την πρώτη του συμφωνία.
9 ετών ο Πικάσο παρουσιάζει το πρώτο του ζωγραφικό έργο.
25 ετών ο Orson Welles σκηνοθετεί τον “Πολίτη Cane”.
50 ετών η Julia Child γίνεται συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής και chef στη συνέχεια
60 ετών η Νταϊάνα Νιάντ κολυμπάει 110 μίλια, 52 ώρες από την Κούβα στη Φλόριντα.
89 ετών o Clint Eastwood, πρώην πρωταγωνιστής western, σκηνοθετεί με αμείωτη ενέργεια.
Αυτοί είναι εξαιρέσεις. Είναι;
Έχεις κάποια που δούλευε στη διαφήμιση και τώρα δημιουργεί πρωτοποριακά κεραμικά;
Κάποιον που ήταν δικηγόρος και τώρα συγγραφέας;
Κάποια που δεν δούλευε ως τα 50, έκανε 3 παιδιά και έγινε διοργανώτρια συνεδρίων;
Κάποιον που ήταν στέλεχος σε εταιρεία, συνταξιοδοτήθηκε και έφτιαξε ένα ξενοδοχείο;
Δεν παίζει ρόλο η ηλικία, το έργο, η πρώτη, η δεύτερη φορά το αν ήσουν παιδί θαύμα ή δεν είσαι, αν το έκανες, αλλά τώρα όχι, το μόνο που παίζει ρόλο είναι να θες να κάνεις κάτι-ότι και αν είναι αυτό που θες.
Και να περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους που σε ενθαρρύνουν.
Γιατί βέβαια άνετα κάποιος μπορεί να σε βρει πιο νέο, ή πιο μεγάλο, ή εν πάση περιπτώσει όχι ακριβώς «κατάλληλο».
Έχοντας ξεκινήσει μια εταιρεία όταν ήμουν 28 χρονών, θυμάμαι ότι έλεγα ότι είμαι 31 για να πείθω…
Τότε μου φαινόταν ότι αν είσαι πάνω από 30 όλα καλά…
Σήμερα και με τα λόγια της Νταϊάνα Νιάντ στο BBC μόλις βγήκε από τη θάλασσα στη Φλόριντα,
«Ποτέ δεν είσαι τόσο μεγάλος για να μην κυνηγήσεις το όνειρο σου».
Αν όμως δεν έχεις κάποιο όνειρο, αυτό πράγματι αξίζει να το ψάξεις, όποια κι αν είναι η ηλικία σου.