Πώς να τα γράψω; Πώς να δώσω οδηγίες στους ανθρώπους να περνούν καλά και καλύτερα; Αυτό όφειλε να έχει διδαχθεί τότε, στα μικράτα μας, όχι ως οδηγός επιβίωσης, μα ως μάθημα ευζωίας και ευεξίας.
Θα έλεγα ότι ο χώρος της Ομορφιάς μπορεί να είναι έως και περήφανος, καθώς οι προκαταλήψεις τείνουν να σβήσουν και δικαίωμα στην περιποιημένη εικόνα έχουμε πλέον όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου.
Μια νέα γυναίκα με έντονα μάτια και ζυγωματικά, ανακατεμένα μαλλιά, κομμένα αγορίστικα και σβέλτη, εφηβική σιλουέτα, κοντοστέκεται μπροστά στον καθρέφτη της, έτοιμη να βγει.
«Είχα αγοράσει ένα αντρικό σκούρο κοστούμι ακριβώς σαν εκείνα που φορούσαν οι κομψοί νέοι της πόλης, αποφασίζοντας εκείνο το πρωί σε μιαν ξένη πολιτεία να δώσω ως άντρας εξετάσεις…γέννησα τον εαυτό μου ως Κανένα».
Η ποικιλομορφία, η ισότητα και η ενσωμάτωση (DE&I) έχουν κερδίσει σημαντική προσοχή και ρόλο τα τελευταία χρόνια, καθώς οι Εταιρίες προσπαθούν να δημιουργήσουν όλο και πιο ολοκληρωμένα και δίκαια εργασιακά περιβάλλοντα.
Στις 10 Ιουνίου, Η ΕΣΤΙΑ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, η μόνη κοινότητα συμπερίληψης στην Ελλάδα, όπου ενήλικες με νοητικές- αναπτυξιακές αναπηρίες και οι φροντιστές τους ζουν, δημιουργούν και διασκεδάζουν μαζί, γιόρτασε τα 30 της χρόνια στο Γαλαξίδι. Σύσσωμα τα μέλη της ΕΣΤΙΑΣ, οι οικογένειες τους, εκπρόσωποι των αρχών, φίλοι και υποστηρικτές της από όλο τον κόσμο, καθώς και η τοπική κοινωνία, έζησαν μία υπέροχη μουσική βραδιά σε ένα κλίμα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης.
Βολτάροντας στα δρομάκια της γραφικής Πλάκας, εύκολα τραβάει την προσοχή μας ένα τριώροφο αρχοντόσπιτο (Αγγελικής Χατζημιχάλη 6), με παραδοσιακά, νεοβυζαντινά και σύγχρονα μορφολογικά στοιχεία, κτισμένο το 1924, σε σχέδια του Αριστοτέλη Ζάχου (1871 - 1939), το μόνο από τα έργα του που σώζεται στην Αθήνα.
Κάποια στιγμή αγαπημένος φίλος γυρίζει σε μένα και μου λέει, εσύ που ασχολείσαι με τις διαφημίσεις τι σας έχει πιάσει τον τελευταίο καιρό και παντού μας δείχνετε και κάπoιο gay?
Πέρασαν περίπου τριάντα χρόνια, από την 4η Σύνοδο του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Γυναικών, που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο, εκεί, που άκουσα πρώτη φορά, την έκφραση «agender» και δεν σας κρύβω, ότι δεινοπάθησα να την καταλάβω, δεδομένου ότι μέχρι τότε πίστευα ότι τα φύλα είναι δύο, «αρσενικό και θηλυκό».
Γιατί το κατεξοχήν μήνυμα, της καταπολέμησης των βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων, αυτών που μας κάνει να κρίνουμε βιαστικά τους άλλους από το «περιτύλιγμα» και να τους φοράμε «ταμπέλες», κατατάσσοντας τους, ερήμην τους και βάσει στερεοτύπων, όπως μας βολεύει, είναι δυστυχώς επίκαιρο όσο ποτέ.