Ο Γιώργος μπήκε βιαστικός στην κατάμεστη αίθουσα του συνεδρίου, κρατώντας τις τσάντες που του έδωσαν στην υποδοχή, τα ακουστικά για να καταλαβαίνει τους ξένους ομιλητές, και αφού ταξίδεψε το βλέμμα του από άκρη σ’ άκρη, εντόπισε μια κενή θέση στην έκτη σειρά στην άλλη μεριά της αίθουσας. Αμήχανος που έπρεπε να διασχίσει την αίθουσα ενώ ο πρώτος ομιλητής παρουσίαζε ήδη, κάθισε όσο πιο αθόρυβα μπορούσε και συνειδητοποίησε πως η θέση είχε μείνει κενή γιατί ήταν πίσω από μια κολώνα αφήνοντας ελάχιστη ορατότητα προς τη σκηνή.
«Δεν πειράζει» είπε μέσα του, «έχω τα ακουστικά μου για τους ξένους ομιλητές και ευτυχώς που οι περισσότεροι μετά θα είναι Έλληνες, οπότε κι αν δεν βλέπω καλά, τουλάχιστον θα ακούω». Έβαλε τα ακουστικά του και άρχισε να παρακολουθεί τον Άγγλο ομιλητή που παρουσίαζε κάποιες επιτυχημένες πρακτικές e-commerce από το εξωτερικό.
Ήταν πολύ χαρούμενος ο Γιώργος που το αφεντικό είχε προτείνει σ’ εκείνον να παρακολουθήσει αυτό το συνέδριο, ήταν τιμή για εκείνον, γιατί θα μάθαινε από τους κορυφαίους του ηλεκτρονικού εμπορίου, και για την ηλικία του – περασμένα πενήντα – ήταν μια πρόκληση, αλλά και τιμή. Βλέπεις, όλοι του οι συνάδελφοι στο τμήμα e-commerce στην εταιρία του ήταν γύρω στα τριάντα, αλλά ο Γιώργος είχε εκείνη την εμπειρία και την γνώση που τον έκαναν πολύτιμο και απαραίτητο στην ομάδα. Το μόνο του πρόβλημα ήταν ότι δυσκολευόταν λίγο με τα αγγλικά, αλλά εδώ και έξι μήνες έκανε εντατικά μαθήματα για να μπορεί να συνεννοείται, και να εναρμονίζεται με τις ορολογίες που η αλήθεια είναι τον δυσκόλευαν πολύ.
Γεμάτος ενδιαφέρον και ενθουσιασμό κράτησε όσο περισσότερες σημειώσεις μπορούσε από τον πρώτο ομιλητή – ευτυχώς που η μετάφραση στα ελληνικά ήταν άψογη – και για ακόμα μια φορά ένιωσε ευγνωμοσύνη για το αφεντικό του που του έδωσε την ευκαιρία αυτής της εμπειρίας.
Η εκδήλωση προχωρούσε, σε λίγο ήταν το διάλειμμα για καφέ και παρ’ ότι ο Γιώργος δεν κατάφερε να μπει στα νεανικά «πηγαδάκια» και να κάνει νέες γνωριμίες, τουλάχιστον περίμενε με ανυπομονησία τις επόμενες ομιλίες από τους Έλληνες ειδικούς, που σίγουρα θα μιλούσαν μέσα από την εμπειρία της Ελληνικής πραγματικότητας. Και να ο πρώτος:
«Γεια σας είμαι ο Δημοσθένης και θα σας μιλήσω για την Insta-cosmetics ένα eshop που έχουμε κάνει develop στο cloud με δύο partners από την Ινδία και την Βενεζουέλα, ένα success story που δίνει κορυφαίο CX χάρι στα KPIs που μας βοηθούν να κάνουμε offer ένα τέλειο experience στον customer!»
Η ομιλία του Δημοσθένη κυριολεκτικά «βραχυκύκλωσε» τον καημένο τον Γιώργο… Πάνω από το 60% των λέξεων της ομιλίας ήταν αγγλικές, αλλά ως ελληνική, δεν είχε ταυτόχρονη μετάφραση! Όμως αυτό που του έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν πως κανείς στο ακροατήριο δεν φαινόταν να παραξενεύεται, όλοι έμοιαζαν να παρακολουθούν με προσοχή, ενώ ο Δημοσθένης, όσο προχωρούσε, όλο και περισσότερο πέταγε «αγγλικούρες» και «ακαταλαβίστικες ορολογίες» ή όρους με αρχικά που ο Γιώργος άκουγε για πρώτη φορά. Σ’ ένα σημείο που είχε εντελώς χαθεί γιατί είχε μπερδευτεί ακούγοντας «CPC, CPL, CPM, CPG, COTS» και άλλα πολλά παρόμοια, ρώτησε τον διπλανό του : «Ξέρεις εσύ τι σημαίνει COTS;» «Όχι» του είπε εκείνος κάπως ενοχλημένος, ένας νεαρός με ξυρισμένους κροτάφους σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας, που φαινόταν να παρακολουθεί γεμάτος ενδιαφέρον, όπως και οι περισσότεροι στην αίθουσα, γιατί προφανώς ο ομιλητής ήταν «μεγάλη φίρμα» του χώρου.
Σιωπηλός ο Γιώργος, περίμενε μέχρι που η ομιλία τέλειωσε, ο κόσμος χειροκρότησε και ήρθε η ώρα των ερωτήσεων. Σηκώθηκαν κάποια χέρια, έγιναν κάποιες ερωτήσεις που ο ομιλητής εξακολούθησε να απαντάει με μισά ελληνικά, μισά αγγλικά και πολλά αρχικά, μέχρι που—τρέμοντας—σήκωσε το χέρι του και ο Γιώργος. Αμέσως έτρεξε κοντά του η κοπέλα που χειριζόταν τα μικρόφωνα και το έδωσε στον καταϊδρωμένο Γιώργο που σηκώθηκε τραβώντας όλα τα βλέμματα πάνω του.
«Ελληνικά μιλάτε;» ρώτησε ο Γιώργος… «Ασφαλώς» ήρθε η απάντηση από τον ομιλητή «Έλληνας είμαι!» «Αναρωτιέμαι τότε» συνέχισε ο Γιώργος «τι σας λείπει και έχετε ανάγκη να χρησιμοποιείτε τόσο πολλές αγγλικές λέξεις όταν υπάρχουν οι αντίστοιχες στην όμορφη ελληνική γλώσσα μας; Θα το αφήσω σε σας να δώσετε αυτή την απάντηση… Εγώ μια απορία είχα : τι σημαίνει COTS και γιατί είναι τόσο σημαντικό;»
«Εεεεεε….. πού το είδατε αυτό;» αναρωτήθηκε ο κορυφαίος ομιλητής και άρχισε να ψάχνει προς τα πίσω τις σημειώσεις του. Κοντοστάθηκε, δυσκολεύτηκε και τον έβγαλε ο Γιώργος από την δύσκολη θέση «Δεν πειράζει… φαίνεται όμως ότι η παρουσίασή σας πρέπει να είναι πολύ σπουδαία, και θα το εκτιμούσα αν μπορούσατε να την διαθέσετε για να την μελετήσουμε με την ησυχία μας και με το Google translator δίπλα!»
Όλη η αίθουσα ξέσπασε σε γέλια και χειροκροτήματα… ο πάγος έσπασε για πολλούς που δεν είχαν καταλάβει γρυ από την παρουσίαση, κι ο Γιώργος ένιωσε για πρώτη φορά αυθεντικός και άνετος μέσα στο μέχρι εκείνη τη στιγμή ψυχρό και απόμακρο περιβάλλον. Βγαίνοντας για το φαγητό, ήρθαν κοντά του πολλοί σύνεδροι να τον συγχαρούν και να τον γνωρίσουν, γιατί έκανε κάτι που κανένας ως εκείνη τη στιγμή δεν είχε τολμήσει:
Είπε την αλήθεια του, μπήκε στην ουσία και τίμησε την ελληνική γλώσσα!
Θέλεις να το πεις «Θάρρος»; «Κουράγιο»; «Τόλμη»; Και τα τρία είναι «συστατικά» που χτίζουν Ψυχική Ανθεκτικότητα.
Και προσθέτουν στα «εσωτερικά σου αποθέματα» κάθε φορά που βγαίνεις από το «comfort zone/ζώνη άνεσής» σου, τονώνοντας την αυθεντικότητά σου, πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο την αλήθεια σου, με σεβασμό στις αξίες σου!
Θυμήσου πως η Ψυχική Ανθεκτικότητα είναι η «Τέχνη της Ευημερίας»
ΥΓ. COTS = Commercial Off The Shelf
