Υπάρχουν πόλεις που ζεις μέσα τους και πόλεις που ζουν μέσα σου. Η Κωνσταντινούπολη ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.
Την είχα επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν για δουλειά και είχα δει τα περισσότερα μνημεία. Όμως, μετά από δέκα χρόνια απουσίας, η επιστροφή μου με συγκλόνισε. Η πόλη άλλαξε: Οι υποδομές αναβαθμίστηκαν, οι τιμές εκτοξεύτηκαν και μοιάζει πιο ζωντανή από ποτέ.
Αυτή τη φορά βρέθηκα εκεί για τέσσερις μέρες με μια παρέα από αγαπημένους φίλους. Και ακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα σχεδιασμένο με μεράκι από έναν φίλο αυθεντικό Πολίτη (Ρωμιός, όπως τους αποκαλούν εκεί), που είχε ζήσει στην Πόλη ως τα 16 του. Μας έδειξε μια Κωνσταντινούπολη λιγότερο τουριστική, πιο «εσωτερική». Μας οδήγησε σε γειτονιές και μνημεία που δύσκολα θα ανακαλύψει κανείς μόνος του. Και οι ξεναγοί μας, Έλληνες που ζουν ακόμη στη πόλη απογείωσαν την εμπειρία με τις ιστορίες τους .
Εκεί όπου συναντώνται οι αιώνες
Η μεγαλούπολη των 18 εκατομμυρίων, η «Νέα Ρώμη» του Μεγάλου Κωνσταντίνου, υπήρξε πρωτεύουσα του Βυζαντίου για χίλια χρόνια και στολίδι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σήμερα, είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο.
Στους δρόμους περπατάς δίπλα σε παζάρια και παλάτια, ανάμεσα σε φαντάσματα αυτοκρατόρων, σουλτάνων και αγίων. Η πόλη είναι γεμάτη αντιθέσεις: Παραδοσιακοί μουσουλμάνοι δίπλα σε κοσμικούς νέους με μοντέρνο στιλ, παλιά χαμάμ και μπαχτσέ ανάμεσα σε καφέ με design, συγκλονιστικές γέφυρες που συνδέουν όχι μόνο την Ευρώπη με την Ασία, αλλά και το παρελθόν με το παρόν.
Απόδραση στα καταπράσινα Πριγκηπονήσια
Λίγα μίλια μακριά από το κέντρο και τη βουή της Πόλης στη Θάλασσα του Μαρμαρά, τα καταπράσινα Πριγκηπονήσια προσφέρουν μια ανάσα γαλήνης, αντικρίζοντας την Ασιατική Ακτή που μοιάζει πλέον με HongKong. Τα επισκέφθηκα για πρώτη φορά. Εδώ δεν βιάζεται κανείς· οι ήχοι είναι διαφορετικοί: Ποδήλατα, καμπάνες μοναστηριών και θρόισμα του ανέμου.
Πρίγκηπος: Με τα στενά δρομάκια, τα ξύλινα αρχοντικά και το παλιό ορφανοτροφείο που δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή
Χάλκη: Εκεί όπου η καμπάνα της περίφημης Θεολογικής Σχολής συνομιλεί με το κύμα και οι ιστορίες του ελληνισμού που χάνεται σιγά σιγά σε πληγώνουν
Αντιγόνη: Τόπος διακοπών του φίλου μας, αριστοκρατική και γαλήνια, γεμάτη πεύκα και μπουκαμβίλιες.
Μνημεία σαν ποιήματα από μάρμαρο
Η Κωνσταντινούπολη είναι ένας ανοιχτός θησαυρός. Η ανάπλαση πολλών μνημείων και η ενοποίηση των χώρων τα τελευταία χρόνια δίνει νέα πνοή σε κλασικά σύμβολα της πόλης: Η Αγία Σοφία, μια αρχόντισσα που στέκει αγέρωχη αιώνες ολόκληρους, με τον θόλο της να αιωρείται σαν σύννεφο φωτός, μοιάζει να συνομιλεί με το
Μπλε Τζαμί με τους έξι μιναρέδες του σαν προσευχές που υψώνονται στον ουρανό.
Μη χάσετε τη Μονή της Χώρας: Τα βυζαντινά ψηφιδωτά της λάμπουν σαν να φτιάχτηκαν χθες.
Τα παλάτια της Πόλης αφηγούνται διαφορετικές εποχές: Το Τοπ Καπί, καρδιά της οθωμανικής εξουσίας, με τις αυλές και τα χαρέμια που θυμίζουν παραμύθια. Το Ντολμά Μπαχτσέ, εκεί που έκλεισε τα μάτια του ο Ατατούρκ, στις όχθες του Βοσπόρου, με τους κρυστάλλινους πολυελαίους και την ευρωπαϊκή του αύρα, μνημείο μεγαλείου αλλά και μελαγχολίας
Και ο Πύργος του Γαλατά, αιώνιος φρουρός του Κεράτιου. Σκαρφαλώνοντας στην κορυφή, η Κωνσταντινούπολη ξεδιπλώνεται μπροστά σου σαν ζωντανός χάρτης· τζαμιά, στέγες, γέφυρες, θάλασσα – όλα μαζί σε μια πανοραμική αγκαλιά.
Η δε τέχνη δεν περιορίζεται στα μουσεία. Είναι γραμμένη στους τοίχους, στα στενά, στις αγορές. Αυτή τη φορά την ανακαλύψαμε στο Μουσείο Καλλιγραφίας, στο Μουσείο Αθωότητας εμπνευσμένο από το βιβλίο του Ορχάν Παμούκ, στο εντυπωσιακό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης , αλλά και στην αποβάθρα του Γαλατά, ανάμεσα σε street art και μικρές γκαλερί.
Η δε επίσκεψη στο Φανάρι το Πατριαρχείο, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και τη συνοικία Balat με τα υπέροχα χρωματιστά σπίτια κορυφώθηκε με μια σχεδόν μεταφυσική εμπειρία. Επισκεφθήκαμε τον πρόσφατα ανακαινισμένο Ναό της Θεοτόκου στο Balín και ακούσαμε εκκλησιαστικούς ύμνους από 27 κορυφαίους ψάλτες, που συνεργάστηκαν και μέσα από επεξεργασία του Πανεπιστημίου του Stanford το αποτέλεσμα προσομοιάζει την ακουστική της Αγίας Σοφίας. Μαγικό!!! Ένα project με όραμα που θα παρουσιαστεί και στην Αθήνα.
Και ως επιστέγασμα της επίσκεψης γευτήκαμε στο προαύλιο της εκκλησίας το απίθανο κιουνεφέ της Κυρίας Leila της επιστάτριας του ναού, Χριστιανής από την Αντιόχεια, που το έφτιαξε με τον παραδοσιακό τρόπο μπροστά στα μάτια μας
Ο Βόσπορος – το αιώνιο τραγούδι
Ο Βόσπορος δεν είναι απλώς θαλάσσιο πέρασμα· είναι η ψυχή της πόλης. Μια θάλασσα που χωρίζει και ενώνει, ένας καθρέφτης που αντανακλά παλάτια και γιαλιά τα εντυπωσιακά πολύχρωμα ξύλινα κτίσματα – βίλες που εντυπωσιάζουν. Μια βόλτα με καραβάκι είναι απαραίτητη. Τη μέρα μοιάζει με θεατρικό σκηνικό · τη νύχτα, φωτισμένος, γίνεται φάρος κοσμοπολίτικος.
Η εμπειρία που μένει
Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι απλώς προορισμός. Είναι εμπειρία, ανάμνηση, συναίσθημα. Είναι μια πόλη που δεν ανήκει μόνο στο παρελθόν ή στο παρόν, αλλά σε όσους τη ζουν και αφήνουν εκεί ένα κομμάτι της ψυχής τους.
ΥΓ
✈️ Mini Guide:
• Πότε να πας: Άνοιξη (Απρίλιος–Μάιος) και Φθινόπωρο (Σεπτέμβριος–Οκτώβριος).
• Πού να μείνεις: Σουλταναχμέτ για τα μνημεία, Μπέιογλου για νυχτερινή ζωή, Καντίκιοϊ για αυθεντική εμπειρία.
• Τι να δοκιμάσεις: Κιουνεφέ, μπακλαβά, κουλούρι Σιμιτί με θέα στον Βόσπορο, ντονέρ στο Τακσίμ, φρέσκο ψάρι στα Πριγκηπονήσια. Ό,τι αγοράσετε να είναι από τν Πόλη γιατί το αεροδρόμιο είναι πανάκριβο.
• Μικρές εμπειρίες: Βόλτα με καραβάκι στον Βόσπορο, χαμάμ σε παραδοσιακό λουτρό, περίπατος στο Balat με τα πολύχρωμα σπίτια.
