Καθώς πλησιάζει το Πάσχα ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις, αξίζει να αναλογιστούμε όλοι το μήνυμα της ελπίδας, της ανανέωσης και της ευγνωμοσύνης που φέρνει.
Κάθε χρόνο, η Ανάσταση έρχεται, την ίδια ώρα πάντα για να μας θυμίσει ότι το φως θα νικήσει το σκοτάδι, η αναγέννηση θα πατήσει το θάνατο και τις δυσκολίες.
Ο σκοπός της ζωής μας είναι αυτή η προσωπική μας δήλωση αποστολής - είναι ο τρόπος με τον οποίο θέλουμε να αφήσουμε το στίγμα μας σε αυτόν τον κόσμο καθώς αντικατοπτρίζει και τις συνολικές μας αξίες.
Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια είναι μέσα στη ζωή. Κάποιες φορές είναι συναρπαστικές καθώς φέρνουν ενθουσιασμό, μέσα από το νέο, το άγνωστο, το αναζωογονητικό. Όμως, μετά από μια ηλικία, φαίνονται δυσκολότερες και πιο καταλυτικές στις επιλογές ενός ανθρώπου.
O ηλικιακός αποκλεισμός στον εργασιακό χώρο δεν είναι μόνο προκατάληψη, αλλά ζημιώνει τις επιχειρήσεις μέσω της έλλειψης ποικιλομορφίας καθώς στερεότυπα για τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας είναι εξίσου διαδεδομένα - και επιβλαβή - με εκείνα για άλλες δημογραφικές ομάδες.
Νομίζουμε ότι οι νέοι έχουν άλλες δομικές ανάγκες από τους μεσήλικες ή ηλικιωμένους. Λάθος! Όλοι οι άνθρωποι, σε κάθε δεκαετία ζωής ή πλαίσιο, έχουμε τις ίδιες δομικές ανάγκες οι οποίες ορίζουν και υποκινούν την κάθε επιλογή μας.
Καθώς ωριμάζουμε, έχουμε την ευκαιρία να επιλέξουμε το πως θα σταθούμε μπροστά τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που μας φέρνει η ζωή ή ακόμα καλύτερα να τις δημιουργήσουμε. Να μάθουμε και να αναπτυχθούμε μέσααπό αυτές αποκτώντας και άλλες υπέροχες διαδραστικές εμπειρίες που θα μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε στο μέλλον.