Κάθε μέρα μαθαίνουμε αρνητικές ειδήσεις. Ζούμε υπό ένα καθεστώς συνεχούς φόβου. «Ακραία καιρικά φαινόμενα», «πυρκαγιές», «περιορισμένες μετακινήσεις», «μην φύγετε από το σπίτι». Το 112 είναι πλέον στους πιο
Είχα πρόσφατα μία συζήτηση σχετική με την ψυχανάλυση με μία μεγαλύτερη γυναίκα, η οποία μου είχε πει ότι σε τόσο μικρές ηλικίες δεν βοηθάει. Σκεφτόμουν πόσο λάθος έκανε.
Νέα παιδιά με όλο το μέλλον μπροστά τους σκέφονται αν πρέπει να φύγουν στο εξωτερικό ή όχι. Οι ευκαιρίες λιγοστεύουν, οι απογοητεύσεις αυξάνονται, οι φιλίες επηρεάζουν.
Η αλήθεια είναι ότι όσο πρόσφατα και αν έχεις γεννηθεί, σίγουρα ακούς για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, καθώς εκτός του ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη χώρα
Ως παιδί, θυμάμαι πάντα το αγαπημένο σπίτι των διακοπών. Ιούνιος σήμαινε ότι πήγαινα Πόρτο Ύδρα με τον παππού μου, και έβλεπα τους γονείς μου τα Σαββατοκύριακα.
Προσωπικά, δεν έχω αισθανθεί ποτέ μη Ευρωπαία, καθώς θυμάμαι τον εαυτό μου, από πάντα, να χρησιμοποιώ το ευρώ ως νόμισμα, να ταξιδεύω ελευθέρα στην Ευρώπη και να ακούω
Από πολύ μικρή θυμάμαι ότι τρελαινόμουν με τη θάλασσα. Μου άρεσε να κολυμπάω με τις ώρες, μου άρεσε η αίσθηση του αλατιού όλη μέρα και φυσικά τρελαινόμουν με