Νύχτα ασημένια κάλυπτε τα αρχαία ερείπια, εκείνον τον Ιούνη του ’10. Ο ουρανός σκούρος με μικρές φωτεινές οπές παντού, σαν πέπλο κεντημένο, σκόρπιζε ένα εξωπραγματικό φως στα κτίσματα
Το ποτάμι και η υγρασία του δρόμου, έκαναν τη Shiawase να ανατριχιάζει. Ντυμένη ελαφρά από μέσα, για το επίσημο κλειστό δείπνο του μουσείου Van Gogh, η Shiawase κοίταξε
Ο απόηχος της Σεούλ -4 χρόνια πίσω- φαινόταν τόσο μακρινός. Και τότε το χειροκρότημα και τότε το χτυποκάρδι και η περηφάνια: «...στην τρίτη θέση της ξιφασκίας ο Παλ
Απόγευμα Τετάρτης. Το φθινόπωρο έκανε ήδη ισχυρή την παρουσία του. Το αεράκι υγρό και η μυρωδιά της νοτισμένης γης έφερνε στα ρουθούνια την είδηση της άλλης εποχής. Ο
Ιππόλυτος, πρόσωπο τραγικό ή άκαμπτο; Ο ήρωας -ήδη δεν αρχίζουμε καλά- αφοσιωμένος της Αρτέμιδος και ουχί της Αφροδίτης, διεγείρει τα αισθήματα ζήλιας της δεύτερης και αποφασίζει την καταστροφή