1992-93 (και όχι μόνο).

Κομμωτήριο κλεισμένο για παραμονή Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς από το Νοέμβριο.

Κομμώτριες σε κατάσταση απελπισίας να δουλεύουν από τις 6.30 το πρωί.

Ρούχα αγορασμένα ειδικά για ρεβεγιόν.

Ρεβεγιόν σε όμορφα σπίτια – πολύ συγκεκριμένα σπίτια, με κρύσταλλα, ασημικά, δώρα…

Καταπληκτικές οικοδέσποινες, υπέροχα μενού.

Κόκκινες κασμιρένιες κουβέρτες μοίραζε ο οικοδεσπότης για την αλλαγή του χρόνου για να βγουν στον κήπο οι καλοντυμένες γυναίκες να δουν πυροτεχνήματα (και να μην κρυώσουν).

Τραπέζια στρωμένα για χαρτιά (για τους φανατικούς) αλλά και παράλληλο πάρτυ για τους μη.

Τέλειες μουσικές από περιζήτητους DJ.

Τσιγάρα. Σε επίπεδο τεκέ…

Γούνες (απαραιτήτως) που μυρίζανε μετά τσιγάρο.

Μπουζούκια στη συνέχεια μέχρι το πρωί.

Πρωινό στο Βυζαντινό.

Επιστροφή σπίτι με γυαλιά ηλίου. (Όπως είχε δηλώσει υπερπλούσιος επιχειρηματίας, αλλιώς δεν έχεις διασκεδάσει.)

Ήσουν στο σωστό guest list;

2025…

Τσιγάρα, γούνες, Βυζαντινό, τέλος.

Παιδιά, οικογένειες, φίλοι από παλιά, πιο απλά, πιο λιτά, πιο οικολογικά;

Vegan options. Ναι και αυτές.

Καλύτερα ή χειρότερα. Σχετικό.

Διαφορετικό. Σίγουρα.

Τι θα κάνετε φέτος; ρωτάω μια αγαπημένη φίλη και συνοδοιπόρο σε πολλά γιορτινά καλέσματα.

Αποφασίσαμε να κάτσουμε σπίτι με τον εγγονό μας για να βγει ο γιος μας με τη γυναίκα του.

Και αισθανόμαστε υπέροχα, μου λέει.

Διαφορετικές και οι παρέες λοιπόν.

Καλά Χριστούγεννα, σε κάθε περίπτωση!