Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου χρειάστηκε να μιλήσω με GenZs για να μάθω αν υπάρχουν λέξεις στη σημερινή slang που δεν γνωρίζω (δεν το πιστεύω ότι το γράφω αυτό, καθώς έχουμε πολύ λίγα χρόνια διαφορά) . Πρέπει να με πιστέψετε: Υπήρχαν αρκετές!
Αφού ξεπέρασα λοιπόν το αρχικό σοκ του ηλικιακού «Mind the gap» μεταξύ GenZ και Millennials, ας προσπαθήσω να δομήσω λίγο τη σκέψη μου.
Σε κάθε εποχή φαντάζομαι υπάρχει πάντα η λεγόμενη «γλώσσα των νέων» και αγγλιστί, για να μπούμε στο θέμα μας, η slang.
Παλιότερα, όταν πήγαινα σχολείο ή όταν ήμουν φοιτήτρια, η slang αυτή είχε σαν βάση ελληνικές και ελληνοποιημένες λέξεις και παραφράσεις τους όπως: «δεν υπάρχει», «γαμάτο», «έφαγα φλασιά», «φάση αφασία», «τα παίρνω στην κράνα», «τούμπανο», οι οποίες έχουν ελληνικές ρίζες κυρίως αλλά στη slang λαμβάνουν διαφορετικό νόημα.
Σήμερα, και κυρίως τα δύο τελευταία χρόνια (βλ. TikTok) η «γλώσσα των νέων» αλλά και η γραφή τους έχει την τάση να αγγλικοποιείται.
Δηλαδή: Αγγλικές λέξεις όπως delusional, cringe, based, basic, χρησιμοποιούνται στα ελληνικά και παραποιούνται ώστε να γίνουν ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα και επιρρήματα.
Το «cringe» θα γίνει κριντζάρω (από τα best sellers – είναι θέμα χρόνου να το δούμε σε λεξικό της νέας ελληνικής), το «delusional» θα γίνει delulu και θα χρησιμοποιηθεί σαν προσδιορισμός για κάποιον που ζει στον κόσμο του, ενώ το «είσαι based», όπως έμαθα από συνάδελφό μου κάτω των 24, σημαίνει ότι συμφωνώ μαζί σου σε όλα και οι απόψεις σου είναι εμπεριστατωμένες.
Τι σημαίνουν όλα αυτά όμως για την αναμφισβήτητα πλούσια γλώσσα μας;
Ότι γενικά υπάρχει μία παγκόσμια τάση απλοποίησης της σκέψης μας και των διαδικασιών. Και πράγματι, όπως έχω παρατηρήσει και στη δουλειά μου (δουλεύω στη διαφήμιση), πολλές λέξεις και φράσεις είναι απλά πιο εύκολο και γρήγορο να τις πεις στα αγγλικά. Και επιλέγεις την ευκολία για να γίνει και η δουλειά όλων μας πιο απλή.
Πάνω σε αυτήν την απλοποίηση, η οποία δεν είναι απαραίτητα κακή, έχουμε την τάση (σαν λαός ίσως) να περιπλέκουμε τα πράγματα και να βρίσκουμε διαρκώς κάτι αρνητικό.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η γλώσσα δεν ξεχνιέται τόσο εύκολα, απλώς απλοποιείται.
Πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια άλλωστε χρησιμοποιούσαμε το πολυτονικό σύστημα. Αυτό δε σημαίνει ότι σήμερα οι νέοι δεν ξέρουν πού τονίζονται οι λέξεις.
