Κάποιοι από εμάς σίγουρα θυμόμαστε ένα υπέροχο τραγούδι των Σπανού-Παπαστεφάνου, το Θυμήσου τον Σεπτέμβρη, που έντυσε μουσικά το ομώνυμο, εξίσου θρυλικό θεατρικό έργο του θιάσου Λαμπέτη-Καρρά (1967), μεταφορά από το έργο του Noel Coward Private Lives.
Ο τίτλος του newsletter που σηματοδοτεί την επάνοδο του just a number μετά τις διακοπές, μάς ενέπνευσε για να αναπτύξουμε ανά τις σελίδες μας τη διττή υπόσταση του Σεπτεμβρίου, που από τη μια μας καλεί για νέα ξεκινήματα και αποφάσεις για μεταβάσεις σε μια νέα εποχή, αλλά και πάσης φύσεως ξεκαθαρίσματα (ή αλλιώς υπεύθυνο πέταμα) και που, από την άλλη, μας προσφέρει την επιλογή της γνωστής και καθησυχαστικής ρουτίνας, της κανονικότητας και της καθημερινότητας μας.
‘Εχοντας πει αυτά, δεν μπορώ ωστόσο να προσπεράσω το πόσο ..αξέχαστος θα μείνει στη μνήμη μας αυτός ο μη-κανονικός Σεπτέμβρης, που ξεκίνησε τροπικά -και φονικά- στη Μεσόγειο και ειδικά στο κέντρο της χώρας μας, ενώ τελείως ανάποδα στη Βόρεια Ευρώπη (35 βαθμοί στο Λονδίνο, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) και που κάθε άλλο παρά ως ο πιο γλυκός μήνας του χρόνου ξεκινάει, βοηθούσης και της «πλημμυρίδας» βίας και κτηνωδίας που βιώνουμε τελευταία…
Σε μια όμως, όπως οφείλουμε, προσπάθεια να δούμε το φθινόπωρο με αισιοδοξία, παρά την εποχική μελαγχολία όταν πέφτουν τα φύλλα, εστιάζουμε σε κάποια ραντεβού που πρέπει οπωσδήποτε να κλείσουμε, προγραμματίζουμε μια βόλτα στο Μουσείο Τσαρούχη, για να σταθούμε μπρος στον εμβληματικό Σεπτέμβρη του, και σημειώνουμε στην ατζέντα μας τη συναυλία Σταύρου Ξαρχάκου που θα απολαύσουμε στο πολύ-αναμενόμενο και πολυαγαπημένο θέατρο Λυκαβηττού, που επανέρχεται θριαμβευτικά στην πολιτισμική φαρέτρα της Αθήνας.
Μιλώντας για επιστροφές, το just a number συνομίλησε με τον συγγραφέα του ιστορικού μυθιστορήματος και ήδη στη λίστα των ευπώλητων, «Η επιστροφή του Ματαρόα», Γιώργο Μπουγελέκα, που αφηγείται την ιστορία του πλοίου που έφυγε το 1945 από τον Πειραιά για τη Γαλλία, μεταφέροντας την νεαρά τότε πνευματική ελίτ, φιλόσοφους, επιστήμονες και καλλιτέχνες, υπότροφους του γαλλικού κράτους, πλην ανεπιθύμητους από το τότε ελληνικό καθεστώς, εμπλέκοντας αριστοτεχνικά τους υπαρκτούς πρωταγωνιστές της ιστορίας με τους πλασματικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος. ‘Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, χάρη στις ανατροπές και αποκαλύψεις της ευρηματικής πλοκής.
Δεν ξέρω πάντως εσάς, αλλά εμένα ο (κάθε) Σεπτέμβριος μου έφερνε ανέκαθεν σε πιο «νέα χρονιά» παρά η ίδια… η Πρωτοχρονιά!
Θες η καινούργια ακαδημαϊκή χρονιά, θες κάποια νέο επιχειρηματικό ξεκίνημα ή νέα θέση απασχόλησης που συνήθως άρχιζε Σεπτέμβριο, οι παντός είδους «μετακομίσεις», επίσης ταυτισμένες με Σεπτέμβριο, ως και σήμερα που καμία τέτοιου είδους αλλαγή δεν με αφορά (ελπίζω) πια, ο Σεπτέμβριος σηματοδοτεί για μένα, πολύ πιο ουσιαστικά από το ημερολόγιο, μια «νέα χρονιά».
Σας την εύχομαι λοιπόν ολόψυχα καλή τη «νέα χρονιά», με υγεία, και να ανθίσουν όλα όσα επιθυμείτε!!
ΥΓ. Θυμίζω με την ευκαιρία επανόδου, ότι με χαρά περιμένουμε να φιλοξενήσουμε στη σχετική μας ενότητα την προσωπική Ιστορία σας! Στείλτε μας στο info@justanumber.gr
