Σε έναν κόσμο που τρέχει γρηγορότερα απ’ όσο προλαβαίνουμε να αναπνεύσουμε, η λέξη “ισορροπία” μοιάζει κάποιες φορές με πολυτέλεια. Όμως, δεν είναι. Είναι ανάγκη. Είναι το “οξυγόνο” που μας διατηρεί ζωντανούς και δημιουργικούς. Καθώς όσο και αν αγαπάμε τη δουλειά μας, δεν μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί όταν δεν προλαβαίνουμε να ακούσουμε ούτε τις σκέψεις μας.
Ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι χάσιμο χρόνου. Είναι επένδυση.
Είναι η στιγμή που το μυαλό ξεκουράζεται και το σώμα γεμίζει ενέργεια. Είναι το περπάτημα χωρίς προορισμό, ο καφές με φίλους, το βιβλίο που διαβάζουμε για εμάς και όχι για τη δουλειά. Είναι το “διάλειμμα” που τελικά κάνει το “παιχνίδι” πιο δυνατό.
Κι αν νομίζουμε ότι τα “σπριντ” και οι ατελείωτες ώρες μάς κάνουν πιο αποδοτικούς, ας δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια να σταματήσει λίγο. Εκεί θα δούμε τη διαφορά. Οι καλύτερες ιδέες έρχονται όταν δεν τις κυνηγάς. Όταν αφήνεις χώρο να ανθίσουν.
Η ισορροπία δεν σημαίνει ίσος χρόνος. Σημαίνει ουσιαστικός χρόνος. Να είμαστε παρόντες/ούσες στη δουλειά μας όταν χρειάζεται — και εξίσου παρόντες/ούσες στη ζωή μας όταν μας χρειάζεται.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, δεν κερδίζει αυτός/ή που δούλεψε περισσότερο, αλλά αυτός/η που δούλεψε καλύτερα — και έζησε αληθινότερα.
Κι εδώ είναι που οι εταιρείες έχουν τεράστια ευθύνη και μια μοναδική ευκαιρία:
Να μετατρέψουν το work-life balance από απλώς μια “παροχή” που προσφέρει μια εταιρεία για να είναι ανταγωνιστική στην αγορά ταλέντων, σε ΣΤΑΣΗ, σε ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ.
Nα δουν και να αντιμετωπίσουν τον εργαζόμενο ως ολόκληρο άνθρωπο, με ανάγκες, ρόλους, φιλοδοξίες και περιορισμούς.
Οι πιο ώριμες και διορατικές εταιρείες δεν προσπαθούν να “συμβιβάσουν” τη δουλειά με τη ζωή. Προσπαθούν να τις εναρμονίσουν. Δημιουργούν περιβάλλοντα όπου οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να διαλέξουν ανάμεσα στην καριέρα και την ευημερία τους.
Γιατί τελικά, οι εταιρείες που επενδύουν στην ισορροπία, επενδύουν στους ανθρώπους τους.
Και οι άνθρωποι που νιώθουν ότι τους βλέπουν, αποδίδουν καλύτερα, μένουν περισσότερο και φέρνουν μαζί τους κάτι ανεκτίμητο: τον καλύτερό τους εαυτό.
Τι μπορούν να κάνουν λοιπόν οι εταιρείες;
Καλλιέργεια κουλτούρας εμπιστοσύνης:
Όταν οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι κρίνονται από τα αποτελέσματά τους και όχι από τις ώρες στο γραφείο, έχουν χώρο να οργανώσουν τον χρόνο τους με βάση τις ανάγκες, την ενέργεια και τη δημιουργικότητά τους.
Υιοθέτηση ευέλικτων μοντέλων εργασίας:
Υβριδική εργασία, ευέλικτο ωράριο δίνουν “ανάσα” και αυξάνουν την προσήλωση και τη διάθεση για απόδοση.
Καθορισμός υγιών ορίων επικοινωνίας:
Καθαρές πολιτικές γύρω από e-mails εκτός ωραρίου, προσδοκίες για απαντήσεις, και διαχείριση χρόνου meetings, ενισχύουν τον σεβασμό προς τον προσωπικό χώρο.
Ενθάρρυνση και όχι απλώς αποδοχή της άδειας:
Η ηγεσία να δίνει το παράδειγμα: να παίρνει άδειες, να αποσυνδέεται. Όταν το κάνουν οι leaders, νιώθουν άνετα να το κάνουν και οι υπόλοιποι.
Υποστηρικτικά προγράμματα wellbeing:
Συνεδρίες mindfulness, εργαλεία για mental health support, ψυχολογική υποστήριξη, coaching και πρακτικές αποφόρτισης ενισχύουν τη μακροχρόνια ανθεκτικότητα.
Χώροι και χρόνος για «μικρές αποδράσεις» στην καθημερινότητα:
Ακόμη και ένα ήσυχο δωμάτιο στο γραφείο ή μια πολιτική για meeting-free Fridays μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στην καθημερινότητα των εργαζομένων.
Αναγνώριση διαφορετικών αναγκών ζωής:
Γονείς, φροντιστές, άνθρωποι με θέματα υγείας και υποχρεώσεις δεν έχουν όλοι τις ίδιες ανάγκες. Η ευελιξία και η κατανόηση χτίζουν εμπιστοσύνη και αφοσίωση.
Το μέλλον της εργασίας δεν είναι μόνο “πιο γρήγορο” είναι και πιο ανθρώπινο.
Οι εταιρείες που το καταλαβαίνουν πρώτες, δεν δημιουργούν απλώς καλούς επαγγελματίες. Δημιουργούν πιο υγιείς, πιο εμπνευσμένους, πιο αληθινούς ανθρώπους. Και αυτοί είναι πάντα οι πιο αποδοτικοί.
“We need to do a better job of putting ourselves higher on our own ‘to-do’ list” Michelle Obama, former First Lady
