Μπορεί το πρώτο Χριστουγεννιάτικο Δένδρο να ήρθε στην Ελλάδα επί Όθωνα και να στολίστηκε το 1834 μπροστά στα ανάκτορα στο Ναύπλιο, αλλά το έθιμο του «συμβολικού δένδρου της ζωής» έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Δεν ήταν τότε έλατο, αλλά ένα κλαδί από το ιερό Δένδρο της Αγριελιάς (κότινος) με το όνομα «Ειρεσιώνη» (είρος =μαλλί).
Το στολισμένο κλαδί, η Ειρεσιώνη, πρόγονος του Χριστουγεννιάτικου δένδρου, συμβόλιζε την ευχαριστία για την καρποφορία της χρονιάς που πέρασε και μια προσευχή για την καινούργια που έρχεται .
Φορτωμένο με γιρλάντες από κόκκινο μαλλί για το αίμα των ανθρώπων και λευκό για το αίμα των θεών, με τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα) ακόμα και με μικρές φιάλες γεμάτες κρασί, λάδι και μέλι. Όλα τα αγαθά της γης, αφιερωμένα στην θεά Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες ( Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).
Η «Ειρεσιώνη» περιφερόταν στους δρόμους της Αθήνας από παιδιά «αμφιθαλή» (που ζούσαν και οι δυο γονείς) κατά την διάρκεια της γιορτής «Πανόψια» τραγουδώντας τις «καλένδες» (κάλαντα).
Στο τέλος της διαδρομής κρεμούσαν την «Ειρεσιώνη» έξω από την πόρτα τους, μέχρι την επόμενη χρονιά, οπότε την έκαιγαν, για να τοποθετήσουν την καινούργια.
Απο την αρχαιότητα μέχρι την εποχή μας ο κόσμος πανηγυρίζει και υποδέχεται με δώρα την αλλαγή των εποχών και την γένεση του «θείου βρέφους» που έρχεται στην γη για να φέρει το φως της αγάπης και της Ειρήνης.
Από τα «Ηλιούγεννα» του Διονύσου και του Φωτοφόρου Απόλλωνα έως την γέννηση του Χριστού, ο άνθρωπος ακολουθεί ένα «άστρο της Βηθλεέμ», δηλαδή την αναζήτηση της θεϊκής ενσάρκωσης η οποία αποδίδεται διαφορετικά από κάθε θρησκευτική παράδοση.
Και κάθε λαός επιλέγει το δικό του Δένδρο και το δικό του σύμβολο αναγέννησης για να επικοινωνήσει το μήνυμα της αγάπης και της αρμονικής συνύπαρξης.
Απο το κλαδί της αγριελιάς έως το Έλατο, το πανάρχαιο έθιμο των Χριστουγέννων εκφράζει την εσωτερική ανάγκη των ανθρώπων να χαρούν και να γιορτάσουν την ζωή νικώντας τον φόβο του θανάτου με το ελπιδοφόρο μήνυμα της Ανάστασης που προαναγγέλλει η γέννηση του Χριστού.
