Η πρώτη αδελφή που σε επισκέπτεται. Δεν σου συστήνεται, γι’ αυτό και σε μπερδεύει. Κάθεται σιωπηλή , πότε κοντά , πότε απόμακρα, μα πάντα τη νιώθεις...
Η Μέλπω ήταν μια γυναίκα που έμοιαζε να κρατάει στα χέρια της τον κόσμο. Δυναμική, με σπάνιο, έμφυτο χάρισμα ενσυναίσθησης που την βοηθούσε να κατανοεί και να καθοδηγεί..
Είναι αδύνατο να αντισταθώ στην πρόκληση…Η φράση «όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο» μου φέρνει τόσα πολλά στο νου, που δεν κρατιέμαι να τα μοιραστώ με τους jan-ers φίλους και..
Κάποια μέρα στα πολύ μακρινά 12 μου χρόνια, περίμενα με τρακ στο περίπτερο το σχολικό λεωφορείο που θα με πήγαινε πρώτη μέρα στο μυθικό καινούριο σχολείο Αμερικάνικο Κολλέγιο..
Μια πόλη που μύριζε αρμύρα, γιασεμί και ξεθυμασμένο μελάνι. Τα βιβλιοπωλεία στην οδό Μοχάμεντ Άλι, τα μικρά λογοτεχνικά καφέ που σέρβιραν τσάι με δυόσμο και τσουρέκι με κακουλέ..
Για κάποιο λόγο σε αυτή τη ζωή δεν απέκτησα παιδάκια. Όπως όμως λέει η γνωστή παροιμία, κάποιος φρόντισε να μου δώσει ανηψάκια -2 από την αδελφή μου...
Ο Αντρέας δεν ήταν «ήρωας» από εκείνους που φωνάζουν ή ξεχωρίζουν σε μια αίθουσα. Ήταν ένας συνηθισμένος άντρας, με μια δουλειά απαιτητική στον τομέα των οικονομικών, μια γυναίκα..