Η γήρανση είναι μια φυσική διαδικασία που οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν εδώ και καιρό.
Όσον αφορά την Ασιατική Ιατρική (ΑΙ), μια αναγνωρισμένη Παραδοσιακή Ιατρική από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), το φαινόμενο είναι γνωστό και αρκετά μελετημένο.
Η αντιγήρανση στην ΑΙ ξεκινάει με την κατανόηση της φυσιολογίας του ανθρώπου και το χτίσιμο της από την έναρξη της ζωής, που στην Ασία δεν είναι η γέννηση αλλά η σύλληψη.
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, στη Γερμανία, δίνει κάτι αρκετά χειροπιαστό, ιδανικό για όσους δεν θέλουν να μπουν σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες της ΑΙ.
Η μελέτη ανακάλυψε ότι η γονιδιακή μεταγραφή, η διαδικασία κατά την οποία ένα κύτταρο δημιουργεί ένα αντίγραφο RNA ενός κλώνου DNA, γίνεται ταχύτερη με την ηλικία, αλλά λιγότερο ακριβής και πιο επιρρεπής σε σφάλματα, οδηγώντας σε κακά αντίγραφα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πολλές ασθένειες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η διατροφή με χαμηλές θερμίδες μπορεί να επιβραδύνει την ταχύτητα της γονιδιακής μεταγραφής και να μειώσει τον αριθμό των ελαττωματικών αντιγράφων. Αυτό φυσικά εκτός από την επέκταση της υγιούς γήρανσης, θα μπορούσε να βοηθήσει και στην πρόληψη της ανάπτυξης του καρκίνου.
Πριν από τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές κυρίως εστίαζαν στον εντοπισμό των γονιδίων που ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται καθώς γερνάμε και πώς αυτό επηρεάζει τον μεταβολισμό των κυττάρων. Αλλά κανείς δεν αναζητούσε πώς αλλάζει η ίδια η διαδικασία μεταγραφής καθώς γερνάμε. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η μεταγραφή των γονιδίων γίνεται γρηγορότερα καθώς γερνάμε, προκαλώντας περισσότερα λάθη και οδηγεί σε κακά αντίγραφα που μπορεί να προκαλέσουν πολλές ασθένειες. Φαίνεται ότι τα κύτταρα νεαρών ατόμων έχουν καλύτερη μεταγραφή σε σύγκριση με τα κύτταρα ατόμων προχωρημένης ηλικίας, τα οποία παρήγαγαν περισσότερα κακά αντίγραφα λόγω της γρήγορης διαδικασίας μεταγραφής.
Οι δίαιτες χαμηλών θερμίδων, όχι με διατροφή προϊόντων με χαμηλές θερμίδες αλλά με μειωμένη πρόσληψη τροφής, θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα της παραγωγής RNA στα κύτταρα και να έχει ευεργετικά αποτελέσματα στα κύτταρα μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αλλάζει η γονιδακή μεταγραφή καθώς γερνάμε μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τη γήρανση και να παρέχουμε νέες ευκαιρίες για την καθυστέρηση της γήρανσης ή την επέκταση της υγιούς γήρανσης.
Σύμφωνα με μια άλλη μελέτη, άτομα κανονικού βάρους που περιορίζουν τις θερμίδες μπορεί να είναι σε θέση να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα που έτρωγαν 12% λιγότερες θερμίδες από μια άλλη ομάδα ελέγχου είχαν χαμηλότερα επίπεδα παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και το εγκεφαλικό. Ο περιορισμός των θερμίδων βοήθησε στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων χοληστερόλης.
Στην ΑΙ το φαινόμενο της δίαιτας ή της μείωσης θερμίδων δεν υπάρχει τόσο όσο σήμερα στην κοινωνία μας, πιθανώς λόγω του ότι ο ασιατικός λαός είχε μεγάλα διαστήματα όπου το πρόβλημα ήταν η ανεύρεση τροφής και όχι η στέρηση από αυτή, με άλλα λόγια η στέρηση ήταν λίγο πολύ δεδομένη. Παρόλα αυτά υπάρχει η καταγραφή της παχυσαρκίας ως πρόβλημα υγείας που πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως όλα τα άλλα.
Η ΑΙ γενικά συνιστά την τακτική πρόληψη τροφής σε συγκεκριμένα χρονικά διάστημα καθημερινά. Η τακτικότητα αυτή είναι πολύ σημαντική για την ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Επίσης υπογραμμίζεται η εναρμόνιση με το βιολογικό μας ρολόι, το οποίο προτιμά το φαγητό να καταναλώνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα μέσα στην ημέρα. Τέλος, σημαντική είναι η εναρμόνιση και με τις εποχές και φυσικά η ποιότητα της τροφής. Για παράδειγμα, το χειμώνα η τροφή πρέπει να είναι πιο θρεπτική και δυναμωτική και το καλοκαίρι πιο ελαφριά. Από αυτά κατανοούμε ότι αν η ΑΙ σύστηνε τη μείωση θερμίδων, θα το έκανε διατηρώντας τη σταθερότητα στη θρέψη σε ένα οργανισμό που έχει επάρκεια, σε εποχή που ήταν κατάλληλη και όχι συνέχεια επ’ αόριστον. Φυσικά αυτές οι συμβουλές θα ήταν γενικές και σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να προσαρμοστούν στον καθένα ξεχωριστά.
Συμπερασματικά, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αλλάζει η μεταγραφή καθώς γερνάμε και η εύρεση τρόπων επιβράδυνσής της μπορεί να μας βοηθήσει να καθυστερήσουμε τη γήρανση ή να επεκτείνουμε την υγιή γήρανση.
Ο περιορισμός των θερμίδων μπορεί να βοηθήσει στην παράταση της διάρκειας ζωής και στη μείωση του κινδύνου ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό του βέλτιστου επιπέδου περιορισμού των θερμίδων και για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών πίσω από τα παρατηρούμενα οφέλη.
Ο περιορισμός των θερμίδων θα πρέπει να γίνεται υπό την καθοδήγηση ενός σχετικού επαγγελματία υγείας για να διασφαλιστεί ότι καλύπτονται οι διατροφικές ανάγκες.
Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις, ο περιορισμός θερμίδων να οδηγούσε στο άλλο άκρο που μπορεί να σχετίζεται με ψυχικές παθήσεις όπως η ανορεξία. Αυτό που ανά τους αιώνες προάγει η φιλοσοφία της Ασιατικής Ιατρικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πυξίδα σε ένα μπερδεμένο τοπίο διαβάζοντας τέτοιες και άλλες μελέτες, είναι η ισορροπία μεταξύ των άκρων (παχυσαρκία – απίσχνανση) και ο συντονισμός με τις αλλαγές της φύσης και της ηλικίας, με σεβασμό με τις προσωπικές ανάγκες του κάθε οργανισμού.
