Παραφράζω τη φράση του επικοινωνιολόγου James Carville, «it’s the economy stupid».
Δημιούργησε αυτό το όρο για να επικεντρώσει την προεκλογική εκστρατεία του του Bill Clinton στην προηγούμενη κακή επίδοση της διακυβέρνησης Bush.
Χρησιμοποιώ την παράφραση γιατί ναι, υπάρχει πρόβλημα με την επικοινωνία. Πολύ μεγάλο.
Ναι, έχουμε πρόοδο σε όλα τα τεχνικά ζητήματα.
Με βρίσκεις ό,τι ώρα θες. Όπου και να είμαι. Και μπορείς και να με βλέπεις.
Αν προτιμάς στέλνεις μήνυμα. SMS. Viber. WhatsΑpp. Messenger. Instagram. TiκΤοκ. Με ήχο. Με εικόνα.
Μιλάμε μαζί. Κοιτάς το κινητό. (Έρευνες λένε ότι πάνω από 50 φορές την ημέρα απλά κοιτάμε το κινητό χωρίς να έχουμε λάβει μήνυμα ή να θέλουμε κάτι-απλά το κοιτάμε.)
Βλέπουμε μια ταινία. Κοιτάμε και το κινητό. Multi tasking. Multi screening.
Βλέπουμε ένα βιντεάκι στο TikTok. (Πάνω από 34 εκατομμύρια βίντεο ανεβαίνουν καθημερινά στο TikTok). Αλήθειες ή ψέματα; Ειδήσεις ή fake news;
Έχουμε ραντεβού. Στις 10. Τηλέφωνα, μηνύματα, είμαι από κάτω, πλησιάζω, βγες κλπ. Σαν να είμαστε ανίκανοι να συναντηθούμε χωρίς κινητά.
Οπότε είναι καλύτερη η επικοινωνία; Είναι πολλή σε όγκο, ποσότητα και φλυαρία.
Και συγχρόνως ελλιπής και προβληματική. Με διάσπαση προσοχής. Με βιασύνη.
Με δυσκολία ως πως το τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο.
Παίζει ρόλο η ηλικία; Ίσως. Στην ταχύτητα αντίληψης και στην ευκολία παρακολούθησης.
Καταργείται η έννοια της αφομοίωσης.
Και ξαναγίνεται πολύ σημαντική η ανάγκη της ουσιαστικής επικοινωνίας.
Δηλαδή του χρόνου. Γιατί η επικοινωνία χρειάζεται χρόνο.
Και έργα. Και δράσεις. Και ανθρώπινη επαφή.
Και σαν επαγγελματίας στο χώρο της επικοινωνίας βλέπω ότι οι καταναλωτές ζητούν/απαιτούν το ίδιο και από τα brands.
Ας μην μιλάμε μόνο. Ας κάνουμε επίσης. Και ας βρούμε και το χρόνο γι’ αυτό.
Αυτό είναι επικοινωνία.