Στον “Κήπο του Επίκουρου”, οι “μυημένοι” οπαδοί του φωτισμένου δασκάλου μάθαιναν την τέχνη του “ΗΔΕΩΣ ΖΗΝ”, έναν ηδονικό τρόπο ζωής, μακριά από κάθε στενοχώρια και αρνητική σκέψη. Στην επιστολή του προς Μενοικέα, ορίζει ο ίδιος ότι “η ευδαιμονία έγκειται στη μακαρία ζωή, χωρίς πόνο και ταραχή της ψυχής”.
Η Επικούρεια θέαση των πραγμάτων γύρω από τη Φύση επιβεβαιώνεται επιστημονικά 23 αιώνες μετά και γίνεται φιλοσοφικός οδηγός σκέψης του σύγχρονου αποπροσανατολισμένου ανθρώπου.
Αντλώντας έμπνευση από τους προσωκρατικούς, τον Επίκουρο και τους σαμάνους μάγους-θεραπευτές, σε συνέργεια με τη σύγχρονη τεχνολογία, η Ρωσίδα εικαστικός, ακτιβίστρια, σκηνοθέτις και multimedia γλύπτρια Joulia Strauss δημιουργεί ένα σύμπαν υβριδικό, αναζητώντας το πραγματικό νόημα της “ολοκληρωμένης ζωής”, του buen vivir και του ΕΥ ΖΗΝ.
(η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Crux Galerie)
Ζωγραφική, γλυπτική και video συνομιλούν σε ένα σύνθετο φιλοσοφικό αφήγημα που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και, μετά από πολλές μεταμορφώσεις, κατέληξε στην τέλεια έκφραση του νοήματος (ευ = ευτυχής, δαίμων = πνεύμα), μέσα από τη μαθηματική σκέψη και τη σύγχρονη τεχνολογία. Η Joulia Strauss “προτείνει μια ριζική επανεξέταση του τρόπου που αναζητούμε την ευτυχία σήμερα”.
Στον σύγχρονο κόσμο του ατομικισμού και της απληστίας, η έννοια της Επικούρειας ευδαιμονίας, όπως την αναπαριστά μαγικά σήμερα η Joulia Strauss, υπενθυμίζει την ανάγκη του ανθρώπου για εσωτερική πληρότητα και επιστροφή στις βασικές αξίες που μας οδηγούν στην αυτογνωσία και την υπαρξιακή αταραξία.
(η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Crux Galerie)
Ακολουθώντας τις απόκρυφες μυστηριακές διαδρομές της Strauss, που κουβαλά μνήμες σαμάνων προγόνων και ήχους αρχαίας μουσικής, μας καθηλώνει το βίντεο με τίτλο “Πρώτος Δελφικός Ύμνος στον Απόλλωνα”, που “περιηγείται μέσα σε ένα παραμυθένιο τοπίο των Δελφών, όπου εμφανίζεται μια ιδιόμορφη μουσική σημειογραφία η οποία περιγράφει τη μελωδία μέσω κινουμένων σχεδίων ζώων”.
Αυτά τα έργα της Strauss αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος ακουστικής αρχαιολογίας που ανέπτυξε η διεθνής εικαστικός με τον παιγνιώδη τίτλο Cat-notation. Πρόκειται για ανακατασκευασμένα θραύσματα μουσικής σημειογραφίας που ανασκάφηκαν στους Δελφούς και μεταφράστηκαν σε ένα σύνολο γλυπτών, τα οποία ενσωματώνουν μαθηματικές πράξεις ως ζώα.
Η έκθεση της Joulia Strauss είναι μια εμπειρία γνωσιακής αναζήτησης που, με τη θεωρητική στήριξη του καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης Σωτήρη Μπαχτσετζή, προτείνει μια επιστροφή στις βασικές αξίες που γεννήθηκαν στην αρχαιότητα και σήμερα αποτελούν πυξίδα εσωτερικής τελείωσης, σε μια εποχή που κυριαρχεί ο υλισμός και η ψηφιακή οφθαλμαπάτη μιας ζωής χωρίς νόημα.
(η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Crux Galerie)
Η Τέχνη επιστρέφει στην αθάνατη πηγή της αρχαίας ελληνικής σκέψης για να αναγεννηθεί η ιερή έμπνευση της Δελφικής Ιδέας και των Ελευσινίων Μυστηρίων.
Αναβιώνει ακόμα και ο “Κήπος του Επίκουρου” από την Joulia Strauss, που ιδρύει το 2014 την Αυτόνομη Ακαδημία στο αθηναϊκό πάρκο, όπου κάποτε λειτουργούσε η Ακαδημία του Πλάτωνα και σήμερα, επάνω στα ίδια αξιώματα, διδάσκεται το ευ ζην και η εσωτερική ολοκλήρωση, μέσα από την ταύτιση του ανθρώπου με τη φύση και το ζωικό βασίλειο.
Στον “Κήπο” της Strauss, οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε υβριδικές υπάρξεις μεταξύ ανθρώπου και ζώου, σε αναζήτηση της χαμένης EUDAIMONIA.
