Και όμως…
Υπάρχει κλιματική αλλαγή που είναι απολύτως υγιής και εξισορροπιστική. Που ανατρέποντας τα παλιότερα δεδομένα οδηγεί σε πολύ μεγαλύτερη ισορροπία και πληρότητα. Όπου βαθιές αλλαγές σε βάθος χρόνου οδηγούν σε εποχές μακράν καλύτερες.
Οι έρευνες δείχνουν ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο καλύτερα ζει. Κάνει πολύ καλύτερη χρήση των εσωτερικών πόρων, και βρίσκει ευκολότερα τον τρόπο να είναι καλά.
‘Εχεις πια μάθει να φιλτράρεις ό,τι σε στηρίζει κι όχι ό,τι σε ανατρέπει
Σύμφωνα με τα ευρήματα της Carstensen (1992), οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν αρχίζουν να δίνουν προτεραιότητα σε σχέσεις που τους φέρνουν ευχαρίστηση και συναισθηματική ασφάλεια. Αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη σταθερότητα και ικανοποίηση στη ζωή τους. Δεν δίνεις δεκάρα αν η γειτόνισσα σε κοιτάζει περίεργα που δεν ταιριάζει το αθλητικό σου παπούτσι με το λαμέ πουκάμισο. Εσένα έτσι σου αρέσει.
Λες ευκολότερα «δεν πειράζει», «δεν θα σκάσω»
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία έχουν αυξημένη ικανότητα να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους, αποφεύγοντας αρνητικές καταστάσεις και επικεντρώνοντας σε θετικές εμπειρίες (Gross et al., 1997). Λες, δεν χάλασε ο κόσμος που δεν πρόλαβα την προθεσμία, δεν με νοιάζει αν κάποιοι με κοιτούν στραβά, δεν θα σκάσω με τα παραπάνω μου κιλά ή με τη φαλάκρα μου… επιλέγω πια με τι θα στενοχωρηθώ.
Μικρότερη Κοινωνική Δικτύωση
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μεγαλύτεροι έχουν μικρότερα κοινωνικά δίκτυα. Αφαιρούν αμεσότερα ό,τι δεν έχει ουσία, αλλά οι σχέσεις τους είναι πιο ουσιαστικές και λιγότερο επιφανειακές (Lang & Carstensen, 1994). Λες δηλαδή, οι τρεις κατάδικοί μου άνθρωποι στη ζωή μου με γεμίζουν μια χαρά, και δεν χρειάζομαι χίλιους δεκατρείς στο TikTok για να είμαι καλά.
Καλύτερες Προτεραιότητες
Με την ηλικία, οι άνθρωποι επικεντρώνονται περισσότερο σε δραστηριότητες που έχουν προσωπική σημασία και γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικοί. Ναι, ασφαλώς παραμένουν φιλόδοξοι, αλλά με λιγότερη αγωνία να επικρατήσουν. (Erikson, 1982).
Αυτοεκπληρούμενη ικανοποίηση
Οι Baltes & Baltes (1990) αναφέρουν ότι με την ηλικία οι άνθρωποι μαθαίνουν να επιλέγουν ό,τι μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα, ενισχύοντας έτσι την αίσθηση της ικανοποίησης και της αποδοχής της ζωής τους. Λες δηλαδή, δεν θα κάτσω να βάλω στόχο το τέλειο σώμα, αφού δεν θα τα καταφέρω, μπορώ όμως να βάλω στόχο τα ταξίδια, τις παρέες μου, τις ωραίες στιγμές για να αισθάνομαι ότι οι στιγμές μου μετράνε.
Αυτο-Αποδοχή
Σύμφωνα με τον Ryff (1995), η αυτο-αποδοχή αυξάνεται με την ηλικία, καθώς οι άνθρωποι μαθαίνουν να εκτιμούν τον εαυτό τους, παρά τα ελαττώματα και τις ατέλειές τους. Το να αποδέχεσαι αυτό που είσαι, αυτό στο οποίο έχεις εξελιχθεί ίσως και να είναι από τα πιο σημαντικά δώρα της ηλικίας, και μια πηγή εσωτερικής γαλήνης.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ήθελε κανείς να φτάσει σε ώριμη ηλικία για να βιώσει την ικανοποίηση και την ισορροπία από όλες αυτές τις αλλαγές. Ωστόσο, για χάρη τους μπορεί κανείς να κοιτά το μέλλον με ελπίδα, θετικότητα και αισιοδοξία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Baltes, P. B., & Baltes, M. M. (1990). Selective optimization with compensation: A model of psychological and behavioral aging. In P. B. Baltes & M. M. Baltes (Eds.), Successful aging: Perspectives from the behavioral sciences (pp. 1-34). Cambridge University Press.
Carstensen, L. L. (1992). Social and emotional patterns in adulthood: Support for socioemotional selectivity theory. Psychology and Aging, 7 (3), 331-338. https://doi.org/10.1037/0882-7974.7.3.331
Erikson, E. H. (1982). The life cycle completed: A review. Norton.
Gross, J. J., Carstensen, L. L., Pasupathi, M., Tsai, J., Gotestam Skorpen, C., & Hsu, A. Y. (1997). Emotion and aging: Experience, expression, and control. Psychology and Aging, 12 (4), 590-599. https://doi.org/10.1037/0882-7974.12.4.590
Lang, F. R., & Carstensen, L. L. (1994). Close emotional relationships in late life: Further support for proactive aging in the social realm. Psychology and Aging, 9 (2), 315-324. https://doi.org/10.1037/0882-7974.9.2.315
Ryff, C. D. (1995). Psychological well-being in adult life. Current Directions in Psychological Science, 4 (4), 99-104. https://doi.org/10.1111/1467-8721.ep10772395