Κάνοντας μία απλή αναζήτηση στο google, πράγματι τα επιτεύγματα του ανθρώπου τις τελευταίες δεκαετίας είναι απίστευτα.
Μια γενιά πριν, η εξερεύνηση του διαστήματος φάνταζε απίστευτη. Σήμερα, μιλάμε για αποστολές στον Άρη, για εμπορικά διαστημικά ταξίδια, ακόμα και για πιθανή διαστημική αποίκηση. Παράλληλα, το AI και η ρομποτική μεταμορφώνουν ριζικά τη βιομηχανία, την ιατρική και την καθημερινότητά μας, φέρνοντας νέες προκλήσεις αλλά και απίστευτες δυνατότητες. Ιατρική συμβουλή ακόμα και ψυχοθεραπεία μέσω AI; Σε ποιον να το λέγαμε και ποιος να μας πίστευε; Όλα σε μία πλατφόρμα; Gov gr? Επίσης απίστευτο (και όχι πολλά χρόνια πριν, ειδικά στην Ελλάδα).
Στην τέχνη; Από την εποχή των λίγων μεγάλων καλλιτεχνών και των περιορισμένων μέσων διανομής, περάσαμε σε έναν κόσμο όπου η δημιουργία και η διάδοση περιεχομένου είναι προσιτή σε όλους. Το διαδίκτυο και οι ψηφιακές πλατφόρμες έφεραν επανάσταση στην τέχνη, τον κινηματογράφο, τη μουσική και τη λογοτεχνία, κάνοντας την πολιτιστική παραγωγή πιο πλούσια και πολυφωνική από ποτέ. Netflix, Apple tv, Prime Video, οσκαρικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, όλες πλέον στο σαλόνι μας.
Κοινωνικά; Πράγματα που μέχρι πριν λίγα χρόνια φάνταζαν απίστευτα (πχ ο γάμος ομοφυλοφίλων) έχουν αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο. Οι κοινωνίες μας έγιναν πιο δίκαιες και συμπεριληπτικές, διευρύνοντας τις ελευθερίες και τις ευκαιρίες για εκατομμύρια ανθρώπους. Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στην ιατρική και τη δημόσια υγεία μας χάρισαν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, καλύτερη ποιότητα ζωής και νέες θεραπευτικές δυνατότητες σε ασθένειες που πλέον έχουν ξεχαστεί.
Είναι όμως τελικά η κορυφή το τέλος; Θα χρησιμοποιήσουμε όσα έχουν πετύχει οι προηγούμενοι ως βάση για να πάμε παρακάτω ή θα μείνουμε να κοιτάμε πίσω, με δέος και νοσταλγία;
Στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην τέχνη, στις ιδέες, οι μεγαλύτερες αλλαγές έρχονται όταν δεν εφησυχάζουμε. Σίγουρα, το διαδίκτυο μας έδωσε φωνή, αλλά ξέρουμε να το χρησιμοποιούμε για να δημιουργούμε ουσία ή απλώς χαοτικό θόρυβο; Η επιστήμη μας έδωσε απίστευτα εργαλεία, αλλά τα αξιοποιούμε για πραγματική πρόοδο ή γινόμαστε απλοί χρήστες τους;
Αν κάτι μας έδειξαν οι τελευταίες δεκαετίες, είναι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η σταθερότητα δεν υφίσταται, τα πάντα είναι ρευστά, η τεχνολογία ξεπερνά τον εαυτό της και οριακά μας φοβίζει το πού μπορεί να φτάσει και όλα προχωράνε. Οπότε, ναι, φτάσαμε εδώ, και μπράβο μας. Αλλά… τώρα τι;
Αν έχουμε κάτι να κεφαλαιοποιήσουμε, ας μην είναι οι επιτυχίες μας. Ας είναι η δύναμη του να συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε.
Ως Millenials λοιπόν (ή με απλά ελληνικά περίπου 30 χρονών – δύο μήνες μείνανε), βρεθήκαμε σε έναν κόσμο που είχε ήδη κατακτήσει τα πάντα – ή έτσι μας είπαν. Μεγαλώνουμε με το αφήγημα και το «βάρος» αν θες ότι το δύσκολο κομμάτι είχε γίνει, ότι τώρα έμενε απλώς να χτίσουμε πάνω σε μια σταθερή βάση. Αλλά όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι η σταθερότητα δεν υφίσταται και ο κόσμος είναι τελείως εύθραυστος. Οικονομία, θεσμοί, κοινωνία, μία τεχνολογία τρέχει πιο γρήγορα από όσο μπορούμε ακόμα και εμείς που μεγαλώσαμε με αυτήν να την «φτάσουμε».
Η δική μας πρόκληση δεν είναι να κατακτήσουμε περισσότερα, αλλά να βρούμε τι αξίζει πραγματικά να κατακτήσουμε. Δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις ακόμα. Ίσως καμία απάντηση. Αν υπάρχει μία κατάκτηση είναι να βρούμε πού αξίζει πραγματικά να πάμε.