Δείπνος
σχέση ερωτική
Μ’ αρώματα
και χρώματα
γεύσεις
και ηδονές
Σε μια γιορτή
που πρόσφερε
Αυτός
τον Εαυτό του
– Ευτυχία
Πράξη Α’ «Σ’ερωτεύω»
Σκηνογραφικό μεγαλείο, ανομολόγητα συναισθήματα, αχόρταγες εικόνες με λαιμαργία στην πρωτεύουσα απόλαυση.
Εκείνη, είχε την ικανότητα να μετατρέπει ένα δείπνο σε ερωτική πράξη.
Η προετοιμασία.
Η παράθεση.
Η παραμικρή λεπτομέρεια.
Και η ροή και η προσφορά, χωρίς φειδώ, μιας αγάπης προς τον συνδαιτυμόνα. Σαφής αλληγορία ενός άλλου δείπνου, μιας απόλυτης αγάπης του εραστή-δασκάλου προς τον ερώμενο-μαθητή.
Σχέση αγάπης εκστατικής, με τον πιο προσιτό τρόπο δοσμένο: Την τροφή.
Η συμμετοχή στον Ερωτικό Δείπνο σηματοδοτεί τον Έρωτα μα και τον προϋποθέτει ταυτόχρονα. Η πιο ευκρινής αποτύπωση της προσφοράς και ο πιο άμεσος τρόπος πρόσληψης αυτής, σε μια τέχνη ερωτική, τη μαγειρική. Καθώς οι σαγηνευτικές μυρωδιές, οι εκστατικές γεύσεις, η πανδαισία χρωμάτων και τα κρυστάλλινα διαπασών τρυπώνουν στο λεπτοφυή χώρο της καρδιάς, σε οδηγούν να ξανοιχτείς στον ωκεανό της απόλαυσης. Αργά, μεθοδικά, χωρίς ένταση, χωρίς αγωνία, με την ανατριχιαστική λιτότητα του απόλυτου, που κανείς δεν στην περιγράφει μα την ανακαλύπτεις μόνος, καθώς βυθίζεσαι και επιπλέεις ταυτόχρονα στον Ερωτικό Δείπνο.
Η ιερότητα της γεύσης, είναι ολόκληρη διάλεξη και οι «εραστές» να απαγγέλλουν μοιάζουν κι όχι να συζητούν.
Ευτυχία, ένα μικρό σπίτι με μεγάλη κουζίνα – Alfred Hitchcock
Πράξη Β’ «Σε γιάνω»
Τρέφω την ψυχή μου και γιάνω το κορμί μου.
Η φροντίδα και η τροφή τα σημαντικότερα όπλα της υγείας. Η καλοταϊσμένη ψυχή ξέρει να γίνεται ευφάνταστη, ξέρει να δίνει τα καλύτερα υλικά μέσα στο φαγητό.
Ο γιος μου έλεγε μικρός «ξέρεις γιατί τα φαγητά σου είναι τόσο νόστιμα; Γιατί έχουν καλά υλικά και αγάπη».
Η ψυχή όμως που πάσχει από ασιτία, τίποτα δεν ξέρει να δώσει. Αν είναι άδεια και πονά, τέχνη δεν θα παραγάγει (τέχνη-τίκτω-γεννώ). Και το φαγί για να γιάνει τον άλλον θέλει τέχνη κι αγάπη.
Θέλει να βλέπεις τη θάλασσα να τη φιλά ο ήλιος και να εμπνέεσαι να φτιάχνεις σορβά (σούπα) με χρυσό στάρι, υπόξινο πασκιτάν (τυρί), δυόσμο κι’ αγάπη και να γιατρεύεις τους «αρρώστους» σου.
Θεραπευτική η ικανότητα του φαγητού και σ’ αυτήν ιδιαίτερη σημασία έδιναν οι Ιπποκρατικοί ιατροί φροντίζοντας τη διατροφή και τον τρόπο ζωής, εν γένει.
Σε προηγούμενο άρθρο, αναφέρθηκα στη μελέτη των επιγενετικών αλλαγών σε ασθενείς με καρκίνο προστάτη (Αλλάζοντας διατροφή και τρόπο ζωής, σε 90 ημέρες τροποποίησαν 5.000 γονίδια-Ντιν Όρνις).
Τροφή λοιπόν, ως φάρμακο (Διατροφική ιατρική-με συστηματικό τρόπο). Και στον Ιπποκράτειο όρκο αναφορά: «Θα χρησιμοποιήσω τα διαιτητικά* μέτρα για να βοηθήσω τους ασθενείς ανάλογα με την ικανότητα και την κρίση μου».
Στο «περί Διαίτης» ο Ιπποκράτης αναφέρεται στην ισορροπία ανάμεσα στο νερό και στη φωτιά, από τα οποία αποτελείται το ανθρώπινο σώμα. Φωτιά και νερό, απολύτως απαραίτητα στη μαγειρική.
Βλέπετε, μικρά μου, πως το φαγητό είναι τέχνη, έρωτας, υγεία και εν γένει Ζωή!
*δίαιτα στα αρχαία = τρόπος ζωής
Ερωτικός συνδαιτυμόνας
Και σε βρήκα
Είδα
με ποιον θα πιω
με ποιον θα φάω
Κι όχι, τι!
Γιατί μαζί σου
το πιοτί
και το φαγί
γίναν απόλαυση
Κι όχι ανάγκη.
– Ευτυχία
