Ήξερα μία γιαγιά που στις κηδείες υπερηλίκων προσώπων έλεγε στους νεότερους και στα παιδιά:
«Μην κλαίτε, το σωστό είναι να φεύγουμε με τη σειρά μας».
Αναπόφευκτα μου ήρθαν πολλές φορές αυτά τα λόγια στο μυαλό μου αυτές τις τελευταίες ζοφερές μέρες, μετά το φοβερό δυστύχημα των Τεμπών.
Κι αναπόφευκτα, πρόσεξα ότι η «κάλυψη» (…) της αβάσταχτης οδύνης και σπαραγμού των γονιών των αδικοχαμένων παιδιών δεν άφησε «χώρο» για τον εξίσου ασήκωτο πόνο των γιαγιάδων και παππούδων τους.
Που σίγουρα πολλοί από αυτούς θα είχαν βοηθήσει ουσιαστικά στο μεγάλωμα τους και τώρα θα τα καμάρωναν ως φοιτητές, ως πολίτες. Τα εγγόνια τους, τα δυο φορές παιδιά τους.
Οι σκέψεις μας σήμερα (και) με τους προ-γεννήτορες που θρηνούν, ενώ θα σκέφτονται: «Ας ήταν να φεύγαμε με τη σειρά μας….»
