Τα Χριστούγεννα έρχονται σαν λαμπερός χείμαρρος. Φωτάκια, δώρα, ρεβεγιόν, οικογενειακή θαλπωρή – όλα μοιάζουν μαγικά. Κι όμως, για 4 στους 10 ανθρώπους, αυτό το «τέλειο σκηνικό» δεν είναι μόνο χαρά. Είναι βάρος, στρες και μια ανεπαίσθητη μελαγχολία που κρυφοσκάει ανάμεσα στα λαμπάκια, σαν σκιά που δεν φεύγει.

Οι γιορτές ξυπνούν πολλές πλευρές μας:

• Το οικονομικό άγχος φουντώνει, οι λογαριασμοί και οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται.
• Ο χρόνος δεν φτάνει για να τα προλάβουμε όλα.
• Οι γυναίκες συχνά σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της οργάνωσης, σαν να κουβαλούν αόρατες βαλίτσες με προσδοκίες.
• Οι συναντήσεις με συγγενείς ή γνωστούς φέρνουν σχόλια που πληγώνουν, σαν βελόνες στο δέρμα: «πάχυνες», «πότε θα παντρευτείς;», «πότε θα δω εγγόνι εγώ;», «πάλι χωρίς προαγωγή;».
• Τα social media κάνουν τη σύγκριση αμείλικτη, προβάλλοντας μόνο τις καλύτερες, φωτισμένες και φιλτραρισμένες στιγμές των άλλων.

Μέσα στη λάμψη των γιορτών, το μυαλό ανοίγει έναν εσωτερικό διάλογο: Τι πέτυχα, τι έχασα, τι δεν πρόλαβα… Μνήμες παιδικής ηλικίας ξυπνούν, και απώλειες ή ανεκπλήρωτες επιθυμίες γίνονται πιο έντονες. Για όσους έχουν ψυχικές δυσκολίες, η πίεση αυτή μπορεί να φουντώσει τα συμπτώματα. Ακόμη και η «διασκέδαση» με υπερφαγία, αλκοόλ και λίγο ύπνο κουράζει το νευρικό σύστημα, σαν μικρές καταιγίδες μέσα στην ψυχή.

🎄 Πρακτικές και εφαρμόσιμες συμβουλές για πιο ήρεμες γιορτές

1. Σταματάμε τις συγκρίσεις.
Τα social media δείχνουν στιγμές – όχι την ζωή και την πραγματικότητα.

2. Ρεαλιστικές προσδοκίες.
Δεν υπάρχει “τέλειο ρεβεγιόν”. Ούτε τέλειες σχέσεις. Ούτε τέλειο δώρο. Φέτος είναι ευκαιρία να είμαστε δημιουργικοί, πιο οικονομικοί και πιο ουσιαστικοί.

3. Κρατάμε κομμάτια της ρουτίνας μας.
Η ρουτίνα λειτουργεί σαν αγκυροβόλιο στην ένταση των γιορτών. Ύπνος, φαγητό, λίγο περπάτημα, μια βόλτα στη φύση.

4. Προσοχή στη “χαοτική” διασκέδαση.
Ναι, να περάσουμε όμορφα – αλλά με μέτρο και φροντίδα. Το σώμα και το μυαλό μας χρειάζονται ξεκούραση.

5. Βάζουμε όρια. Μαθαίνουμε το «όχι».
Γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και να καθορίσουμε το πρόγραμμά μας με γνώμονα το ερώτημα «τι είναι σημαντικό για μένα» και τι έχει «τι νόημα για μένα»

Αν δεν θέλουμε να πάμε κάπου, δεν πάμε. Αν δεν θέλουμε να οργανώσουμε τραπέζι 20 ατόμων, δεν το κάνουμε. Και επιλέγουμε Μικρές, ζεστές στιγμές με ανθρώπους που μας κάνουν καλό – αυτή είναι η ποιότητα.

6. Μοιραστείτε το φορτίο – ειδικά για τις γυναίκες, τις μαμάδες και τις γιαγιάδες.
Δεν γίνεται να «τρέχετε» για όλα: Στολισμό, δώρα, φαγητά, παιδιά, εξόδους. Μοιράστε καθήκοντα. Και πάρτε ανάσα.

Και θυμηθείτε κάτι πολύ σημαντικό: Τα παιδιά, τα εγγόνια σας – και όλοι οι δικοί σας άνθρωποι – δεν χρειάζονται τέλειες μπουκιές, ούτε τέλεια δώρα. Σας χρειάζονται ήρεμες, παρούσες, εκεί μαζί τους.

Τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, δεν θυμούνται αν το δώρο ήταν ακριβό ή φτηνό, ούτε αν το φαγητό ήταν «σωστό» ή «λάθος». Θυμούνται τη ζεστασιά στο σπίτι. Το γέλιο, την ηρεμία, την αγκαλιά. Την ατμόσφαιρα στο τραπέζι. Γιατί οι γιορτές δεν είναι μόνο θρέψη. Είναι αγάπη. Είναι μνήμη. Είναι σχέση.

Δεν υπάρχει τέλειο γεύμα. Ούτε τέλειο δώρο. Όπως δεν υπάρχει και τέλειος γονιός ή τέλεια γιαγιά.

Δώστε λοιπόν στον εαυτό σας την άδεια να μην τα κάνετε όλα τέλεια. Αυτό είναι ίσως το πιο ουσιαστικό δώρο – για εσάς αλλά και για τα παιδιά/εγγόνια σας.

Τις φετινές γιορτές, μην κυνηγάτε την τέλεια συνταγή ή το ιδανικό δώρο. Αυτά δεν «χτίζουν» παιδί. Κυνηγήστε κάτι βαθύτερο: Τη σχέση που χτίζετε με το παιδί/εγγόνι σας.

Μικρές κινήσεις κάνουν τεράστια διαφορά: Μαγειρέψτε μαζί τους, παίξτε, μοιραστείτε στιγμές. Δείξτε τους ότι οι γιορτές είναι ευκαιρία για σύνδεση – όχι για στρες.

7. Τέλος, καλοσύνη προς τον εαυτό μας.
Ο απολογισμός της χρονιάς δεν χρειάζεται να είναι σκληρός. Καμία χρονιά δεν είναι τέλεια – γιατί κανένας από εμάς δεν είναι τέλειος. Κι αυτό είναι η πιο ανθρώπινη αλήθεια.

Ας είμαστε λοιπόν λίγο πιο επιεικείς με τον εαυτό μας.
Ας αναγνωρίσουμε όσα κάναμε, όσα αντέξαμε, όσα προσπαθήσαμε.
Ας πούμε: «Και αυτό φέτος το έκανα όπως μπόρεσα… κι αυτό αρκεί».

Εύχομαι σε όλους α-στρες-άριστα Χριστούγεννα!
Φέτος, ας μην κυνηγήσουμε το τέλειο.
Ας κυνηγήσουμε το αληθινό, το ζεστό, το ανθρώπινο.

Ας γιορτάσουμε όπως ταιριάζει σε εμάς – όχι όπως «πρέπει».
Με όρια, με αυτοφροντίδα, με ρεαλισμό.
Με ουσιαστικές, δικές μας στιγμές χαράς, χωρίς ενοχές και χωρίς πίεση.

Ας αφήσουμε χώρο για αυτά που έχουν νόημα, για ό,τι μας κάνει να χαμογελάμε πραγματικά.
Και πάνω απ’ όλα, ας είμαστε λίγο πιο καλοί, λίγο πιο τρυφεροί…
με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό μας.

Φέτος, δώστε στον εαυτό σας και στα παιδιά/εγγόνια σας το πιο ουσιαστικό δώρο: Παρουσία, σύνδεση και ζεστασιά.

Καλές Γιορτές σε όλους!