Ήταν 9:03 π.μ. μια ηλιόλουστη Τρίτη, όταν η Ελένη συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένη με τη δουλειά της. Όχι εξαιτίας του αντικειμένου – ήταν αρκετά απαιτητικό για να την κρατάει απασχολημένη. Όχι λόγω της ομάδας της – ήταν ταλαντούχα και υποστηρικτική.
Ήταν εξ αιτίας του Γενικού Διευθυντή της.
Κάθε Δευτέρα πρωί, όταν ο Νίκος καλούσε τη διοικητική ομάδα στο γραφείο του, αναφερόταν μόνο στους υψηλούς στόχους και μίλαγε συνέχεια για «συνέπεια και εξορθολογισμό». Αλλά την Πέμπτη, δεν τον έβρισκε κανείς πουθενά, αφήνοντας την ομάδα να πνίγεται σε αναπάντητα διλλήματα και αδύνατες προθεσμίες. Ο Νίκος δεν ήταν ηγέτης – ήταν ένα φάντασμα.
Και εκείνη τη στιγμή, καθώς η Ελένη κοιτούσε την οθόνη του υπολογιστή της, έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό της: αν γινόταν ποτέ ηγέτιδα, θα ήταν διαφορετική και με αυτή τη σκέψη κάθισε και σκιαγράφησε σαν οδηγό, τα χαρακτηριστικά που θα ήθελε να έχει όταν θα ηγείτο της δικής της ομάδας.
Σε αυτή την εποχή που ζούμε, σκέφτηκε, η καινοτομία και η συνεργασία αποτελούν το νόμισμα της επιτυχίας και ο αντίκτυπος της ηγεσίας επεκτείνεται πέρα από τη λήψη αποφάσεων και τη στρατηγική.
Οι ηγέτες οφείλουν να αποτελούν πρότυπα, διαμορφώνοντας το περιβάλλον, την ηθική και τη στάση των ομάδων τους. Οι εργαζόμενοι απαιτούν ηγέτες, που όχι μόνο καθοδηγούν, αλλά και εμπνέουν, θέτοντας ένα πρότυπο που οι άλλοι φιλοδοξούν να ακολουθήσουν.
Και για να τα πετύχουν όλα αυτά, οφείλουν εκτός από τις τεχνικές τους δεξιότητες, τις προθεσμίες και την επιχειρηματικότητα, να επιδεικνύουν:
Αυθεντικότητα
Οι αυθεντικοί ηγέτες δεν αποφεύγουν να αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Αυτή η ειλικρίνεια ενισχύει την εμπιστοσύνη και ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να είναι γνήσιοι, δημιουργώντας μια κουλτούρα ανοιχτότητας και καινοτομίας.
Ενσυναίσθηση
Η ενσυναίσθηση δεν είναι απλώς μια λέξη της μόδας – είναι μια μεγάλη δύναμη. Οι ηγέτες που ακούνε ενεργά και νοιάζονται πραγματικά για τις ομάδες τους, δημιουργούν την αίσθηση του ανήκειν. Αυτή η συναισθηματική σύνδεση ενισχύει το ηθικό όλων.
Προσαρμοστικότητα
Οι ηγέτες πρέπει να δίνουν το παράδειγμα, επιδεικνύοντας ανθεκτικότητα και ευελιξία. Η ικανότητά τους να είναι προσαρμοστικοί, εμπνέει τους εργαζόμενους να αγκαλιάζουν τις προκλήσεις και να τις βλέπουν ως ευκαιρίες.
Όραμα
Ένας ηγέτης με σαφές, συναρπαστικό όραμα παρακινεί τους εργαζόμενους να συμβάλουν σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους. Οι ηγέτες-πρότυπα επικοινωνούν αυτό το όραμα με συνέπεια, ευθυγραμμίζοντας τα καθημερινά καθήκοντα με τους μακροπρόθεσμους στόχους.
Λογοδοσία
Οι ηγέτες-πρότυπα καθιστούν τους εαυτούς τους υπόλογους στα ίδια πρότυπα που αναμένουν από τις ομάδες τους. Αυτή η συνέπεια καλλιεργεί τον σεβασμό και ενισχύει μια κουλτούρα υπευθυνότητας.
Όταν οι ηγέτες έχουν αυτές τις δεξιότητες, τα αποτελέσματα διαχέονται στον οργανισμό και επηρεάζουν τις εξής περιοχές:
- Ομαδική συνεργασία: Οι ηγέτες που δίνουν προτεραιότητα στην ομαδική εργασία εμπνέουν τους υπαλλήλους τους να καταρρίψουν τα σιλό και να συνεργαστούν απρόσκοπτα.
- Καινοτομία: Ένας ηγέτης που αναλαμβάνει υπολογισμένα ρίσκα, ενθαρρύνει τους υπαλλήλους να βγουν από τις ζώνες άνεσής τους.
- Διαφορετικότητα και ένταξη: Όταν οι ηγέτες υπερασπίζονται την ποικιλομορφία, δημιουργούν έναν χώρο εργασίας όπου όλοι αισθάνονται ότι εκτιμώνται και έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν.
Αποτυπώνοντας γρήγορα αυτές τις σκέψεις της:
- Συνειδητοποίησε ότι το να είσαι ηγέτης-πρότυπο δεν σημαίνει να αναθέτεις καθήκοντα από ένα βάθρο. Έχει να κάνει με το να σηκώνεις τα μανίκια και να δείχνεις στην ομάδα σου ότι την υποστηρίζεις, ό,τι κι αν συμβεί.
- Κατάλαβε καλύτερα την έννοια της ενσυναίσθησης. Οι ηγέτες που προσποιούνται ότι τα έχουν όλα υπό έλεγχο, δημιουργούν μόνο απόσταση. Αλλά οι ηγέτες που δείχνουν την ανθρωπιά τους, χτίζουν γέφυρες.
- Αποφάσισε ότι αποστολή της θα είναι να συνδέει κάθε μεγάλο στόχο με τις ατομικές δυνάμεις και φιλοδοξίες της ομάδας της.
- Απελευθερώθηκε από την έννοια της τελειότητας και θα επικεντρωθεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον, όπου οι άλλοι θέλουν να αναπτυχθούν, να ευδοκιμήσουν και τελικά να ηγηθούν οι ίδιοι.
Γιατί η ηγεσία δεν είναι τίτλος, είναι επιλογή. Κάθε απόφαση που παίρνετε, κάθε λέξη που λέτε και κάθε πράξη που κάνετε, γίνεται μέρος της κληρονομιάς σας.
Δεν χρειάζεται να είστε άψογοι. Δεν χρειάζεστε όλες τις απαντήσεις. Απλά πρέπει να εμφανίζεστε, να είστε άνθρωποι και να συνδέεστε με τους ανθρώπους που καθοδηγείτε.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, το να είσαι πρότυπο δεν σημαίνει να είσαι η πιο δυνατή φωνή στο δωμάτιο. Έχει να κάνει με το να είσαι ο λόγος που κάποιος πιστεύει στον εαυτό του.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μια ηγετική πρόκληση όπως η Ελένη, θυμηθείτε τα λόγια του John Quincy Adams:
«Εάν οι πράξεις σας εμπνέουν τους άλλους να ονειρεύονται περισσότερα, να μαθαίνουν περισσότερα, να κάνουν περισσότερα και να γίνονται περισσότερα, είστε ηγέτης».
Τι λέτε με όλα αυτά η Ελένη έχει προοπτική να γίνει μια ηγέτιδα – πρότυπο;
