Έξοχη ελληνική γλώσσα!
Στο ζευγάρι γερός – γέρος, που δεν είναι ούτε ομόηχα ούτε ομόγραφα, το τονικό σημάδι κάνει το παιχνίδι (τονικά παρώνυμα). Αν και δεν έχουν ετυμολογική συγγένεια, έχουν ιατρική και φιλοσοφική.
Γέρος < γήρας και γερός < υγεία, υγιηρός, γιατί για να φτάσεις στο γήρας χρειάζεται να ’σαι υγιηρός.
Σκεφτηκα, λοιπόν, μικρά μου, μιας και ο Γαληνός κατέθεσε «κωλήσαι μεν το γήρας αδύνατον, επισχείν δε το τάχος αυτού δυνατόν» (=να παρεμποδίσεις τη γήρανση ειναι αδύνατον μα να την επιβραδύνεις είναι δυνατόν), ποιος είναι πιο κατάλληλος να μιλήσει για τα δυό από την υποφαινόμενη γιατρίνα σας, που ασχολείται με την αντιγήρανση (σ.σ. του δέρματος) επισκοπώντας τη με φιλοσοφική ματιά (σ.σ. ποιήτρια);
Παιχνίδι με τις λέξεις και με ανάλαφρες ποιητικές ρήσεις θα διασκεδάσουμε ή θα τροποποιήσουμε (γιατί όχι;) το αναπόφευκτο. Ρήσεις ρυθμικές ώστε να μένουν στη μνήμη.
Σταχυολόγηση, λοιπόν, των εμπειριών και για εμάς, τους εραστές του ρυθμού, δοσμένες με ποιητικό μέτρο.
Προσδεθείτε!
***
Και σαν συνείδηση σε βρει
πως χρόνος πήγε μάταια,
κάτσε στο δέντρο της ζωής
μόνος και από κάτω
και κλάψε γοερά.
Και σαν θρηνήσεις την απώλεια
σκούπισ’ τα μάτια,
πλύσου κι ανασκουμπώσου
κι εκεί ξεκίνα
τη δεύτερη ζωή σου.
***
Κράτα τα γενέθλια γιορτή!
Έτσι δεν θα γεράσεις.
***
Κοίτα τη ζωή
καλό θεατρικό να κάμεις
Να φχαριστιέσαι
Να γελάς
Και ποδοβολητό στο στήθος σου
να είναι η καρδιά σου
Κι έτσι η τρίτη πράξη της
θα ’ναι καλογραμμένη!
***
Μπορείς
Αντί να γερνάς
να τολμάς·
να μεγαλώνεις!
***
Και τι είναι γηρατειά;
Μεγάλη διάρκεια
να ’χει η ζωή σου.
***
Τα όνειρα πολλά
και λίγα πράξεις γίνανε.
Μα σαν αναπολείς αυτά
που άυλα εμείνανε
σαν να ’ναι υλικά,
τότε θα πει πως γέρασες!
***
Κι αν ασθενούν τα μάτια σου
κράτα τα όνειρά σου να κοιτούν.
***
Κράτα την απορία ζωντανή
Κι έτσι δεν θα γεράσεις.
***
Ερωτικά να την κοιτάς
Και να θυμάσαι το «γιατί»
Κι ένα «πώς» στο βλέμμα σου αυτό
να υπάρχει από πίσω.
***
Και πώς αγέραστος
εσύ θε να πεθάνεις;
Σαν είσαι
ερωτικός και πολυάσχολος
πού χρόνος να γεράσεις;
***
Μεγαλειώδες·
ο γέρος σου να ’ναι γερός
με μνήμη πως ν’ αρχίζει·
ξανά.
***
Και πότε γέρασες;
Σαν τον κόσμο σου εκοίταξες
κι εσύ δεν ήσουν μέσα.
***
Κι αυτή η ρουτίνα σου
συνάντησε το γήρας σου·
νωρίς!
***
Πεθυμιά ζωγραφισμένη,
στ’ αυλάκι της ρυτίδας του ματιού σου
Κι όχι το σκάψιμο μιας ταφικής παράδοσης.
***
Γήρας!
Βαριά στο δικαστήριο
η τιμωρία της ζωής
για φόνο που δεν έπραξες
Κοίτα βαριά μην την πληρώσεις.
***
Τι σύγχυση!
Κορμί ανήμπορο και ράκος
Ύφασμα φαρδύ,
το δέρμα σου αυτό
σε σκελετό αδύναμο
κι επάνω να ακουμπάει
Και μέσα, άνθρωπος άκαμπτος
ίδιος στα τόσα χρόνια
Τι δυστυχία
η ανακολουθία σου αυτή
Μα και τι σύγχυση!
***
Απ’ τον γιακά
σε γράπωσε το γήρας,
σαν η παρόρμηση
του να γελάσεις δυνατά
έμεινε άηχη
κρυμμένη μες στο στόμα.
***
Και η παραίτηση
κι αυτή θα σε γεράσει
Ολιγαρκής ο γέρος σου
ποτέ ο νιος σου μέσα!
***
Στα μπράτσα γυναικός
να χάνεσαι
κι όχι μιας πολυθρόνας.
Ζεστό μετάξι η σάρκα της
και θαλπωρή θα δίνει,
καλύτερη,
απ’ το βελούδο
το καλύτερο!
***
Παίζω κι ας μεγαλώνω
Και το παιχνίδι μου αυτό
γελοίο δεν με κάνει
Μα σαν το σταματήσω
η απουσία του αυτή
γέρο θε να με κάνει.
***
Κανείς δεν γερνά
Μόνο στέκεται
και βαλτώνει!
***
Και τι είναι γέρος;
Σαν το κορμί
παράδωσε
στου χρόνου το μαστίγιο,
φταίει η ψυχή
που αδιάφορη αυτή
ποτέ δεν το προστάτεψε.
***
Πλήρωσες πολλά
για ν’ αποκτήσεις τ’ όνειρο
και κράτησες
τη νιότη της ψυχής σου
Κι όσο δεν γέρναγες
τόσο δεν το μετάνιωνες!
***
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Λίγοι ξέρουν να γερνούν σωστά
γιατί λίγοι ξέρουν να μιλούν σωστά!