Όταν σαν παιδί με ρωτούσαν, τί θα γίνω όταν μεγαλώσω, απαντούσα χωρίς δεύτερη σκέψη: Ζωγράφος. Φαίνεται ότι μου πήρε πολύ χρόνο για να μεγαλώσω, γιατί τελικά έγινα ζωγράφος στα πενήντα μου.
H παρακάτω ιστορία, αφορά τον Δρ. Γιάννη Μαλλίρη, (Dr. John P. Malliris), ένα σπουδαίο άνθρωπο που εδώ και πέντε χρόνια δεν βρίσκεται στην ζωή, αλλά όσο ζούσε απέδειξε, με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, ότι ποτέ δεν είναι αργά για να εκπληρώσει κάποιος το όνειρό του και η ηλικία δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι, τροχοπέδη.
Ονομάζομαι Λίζα Πενθερουδάκη και γεννήθηκα στην Αθήνα. Είμαι απόφοιτος του Γ. ΖΗΡΙΔΗ και του KLC College στο Λονδίνο με σπουδές εσωτερικής διακόσμησης.
Ένοιωθα πολύ ενεργός για να παραμείνω σε μια «δουλειά συντήρησης» και να αποσυρθώ από την επαγγελματική ζωή στα 65. Ήξερα ότι η χώρα μου, ιδιαίτερα οι νεοφυείς επιχειρήσεις έχουν ανάγκη των δεξιοτήτων μου.
Αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου, ή, αν θέλετε, πώς άλλαξα ρότα στα 55 μου για να μην με πάρει από κάτω αλλά να πάω παρακάτω- όπως λέει και το Just a number.